De Sint-Agathakerk is terug open. Er werd een nieuwe verwarmingsinstallatie geplaatst.
De vorige verwarmingsinstallatie was sterk verouderd en vormde zelfs een risico voor CO-uitstoot. Er werden vijf chauffagisten aangeschreven en uiteindelijk heeft De Boevere uit Merelbeke de installatie geplaatst.
Eenvoudig was het niet. Onder de sacristie bevindt zich een chauffagekelder. De vorige installatie moest uitgebroken worden en een nieuwe geplaatst — op maat van de afmetingen van de kelder. De doorgang in de vloer was beperkt en de elementen van de verwarmingsinstallatie moesten op maat gemaakt en per stuk neergedaald worden. In een van die stukken zat een fout, waardoor de installatie enkele weken vertraging opliep.
de nieuwe boiler- en verwarmingsinstallatie in de chauffagekelder van de Sint-Agathakerk
Tegelijkertijd werd de verwarming en de boiler gesplitst. Er is ook een CO-alarm geïnstalleerd, hoewel het risico met de nieuwe installatie sterk is gedaald.
Nu kan de kerk pronken met de nieuwe installatie van Mark Climate Technology. Standaard wordt de temperatuur op 12,5 °C gehouden, zodat het Van Peteghemorgel geen schade oploopt. Na het wegnemen van de oude installatie zakte de temperatuur in de kerk even tot 7°C.
Vroeger moest de verwarming reeds de dag vóór een viering aangezet worden. Met de nieuwe installatie kan dat de dag zelf gebeuren. De chauffage zuigt lucht aan in de zuidelijke zijbeuk en blaast warm vooraan aan het koor.
de warme lucht wordt vooraan in de kerk geblazen
De kerkfabriek — onder leiding van voorzitter Rudy Bockstaele — was al enkele jaren budget aan het opbouwen voor deze vernieuwing. Het is dan ook een dure operatie van ongeveer €45.000; deels gefinancierd door de Vlaanderen, deels door het werkingsbudget van de kerkfabriek.
De kerktoren van Sint-Agatha staat in de steigers. Er worden dakgoten geplaatst aan de kerktoren om insijpeling en schade aan de muren te vermijden.
Er hangen aan de Sint-Agathakerk dakgoten, maar niet onder het dak van de toren zelf. Dat zorgt naast wat insijpeling ook voor problemen aan de muren van de toren, vooral langs de zuidkant.
Om die reden is er beslist om een dakgoot aan te brengen om de regen op te vangen. Die zal dan omgeleid worden langs bestaande regenpijpen vlak naast de toren.
Subsidie Monumentenzorg
“De werken worden zoals gewoonlijk voor 70% gesubsidieerd door Monumentenzorg. De offerte wordt ingestuurd en het kan tot 120 dagen duren voor er een goedkeuring is van de dienst”, zegt de voorzitter van de kerkfabriek Rudy Bockstaele. “Met de stijgende prijzen brengt dat een ander probleem met zich mee. Nog voor de goedkeuring binnen is, laat de aannemer weten dat de prijzen van de herstelling en plaatsing reeds gestegen zijn”. Uiteindelijk werd een uitweg gevonden en worden de dakgoten eerstdaags geplaatst.
Op het einde van dit jaar staat een andere herstelling te wachten. Dan moet de verwarmingsinstallatie van de kerk vernieuwd worden.
Bijna drie jaar na de beslissing van de gemeenteraad om de pastoriewoning van Landskouter te verkopen, werd ze in juni via Biddit online geveild. Het nieuws hernieuwde de discussies rond het gebruik van gemeentelijk patrimonium in ons dorp. De verkoop werd afgeklokt op €407.000.
In 2017 verraste het gemeentebestuur ons dorp met een onaangekondigde verkavelingsvergunning, waarbij de pastoriewoning en de pastorietuin werden gesplitst. Dat was een voorbereiding op de verkoop die in de meerjarenbegroting was ingeschreven. Op 12 september 2019 besliste de gemeenteraad formeel om de woning te verkopen. Er was toen commotie omdat Padre Renaat er nog woonde en we met zijn vertrek meteen ook onze pastoor kwijt waren.
artikel uit 2019 over de beslissing van de gemeenteraad om de pastoriewoning te verkopenDe pastorie werd verkocht voor €407.000
Discussies
Bij de verkavelingsvergunning van 2017 werd de pastoriewoning niet alleen gesplitst van de pastorietuin. De tuin zelf werd in 3 kavels gesplitst en er werden zelfs rooilijnen op de plannen getekend. Het gemeentebestuur had alle moeite om de inwoners te verzekeren dat de Franz Van de Veldetuin niet ging verdwijnen.
Hoewel de gemeente de opbrengst kan gebruiken, was niet iedereen overtuigd dat een verkoop van de pastoriewoning de beste optie was. Open VLD Plus stelde voor om het om te vormen tot een kinderopvang. Anderen dachten en denken aan een sociaal huis met meerdere functies.
Modaliteiten verkoop
In september 2020 besliste de gemeenteraad over de modaliteiten. Dat zou een openbare verkoop zonder hoger bod worden, georganiseerd door het kantoor van notaris Schaubroeck. Burgemeester Van Durme dacht dat de woning dat jaar nog zou verkocht worden. Maar de coronacrisis besliste er anders over.
In maart van dit jaar werd de draad opgepikt en besliste de gemeenteraad om de verkoop te organiseren via het online platform Biddit. De instelprijs was 331.304 €. Tussen zondag 5 juni om 15u en maandag 13 juni 15u kon u online bieden op de woning. Verdere informatie én het bieden kon via onderstaande link. Het kantoor van notaris Schaubroeck handelde de feitelijke verkoop af.
Kort filmpje op YouTube die de woning en huidig interieur voorstelt
Verkocht!
Uiteindelijk werd de woning verkocht voor €407.304. In het laatste half uur van het online bieden op Biddit waren er twee kopers die per €1.000 tegen elkaar opboden. Wie de verkoop uiteindelijk heeft binnengehaald is nog niet publiek geweten.
We vieren Sint-Agatha, de patroonheilige van onze parochie. De naamdag van de Heilige Agatha valt elk jaar op 5 februari. Agatha van Sicilië is op die dag gestorven in het jaar 251.
Oorspronkelijk was onze kerk toegewijd aan de Heilige Blasius, wiens beeld terug te vinden is in het noordelijk transept van de kerk. Vermoedelijk sinds de 18de eeuw werd Sint-Agatha als bedevaartheilige in de kapel bezocht voor borstziekten. Volgens een legende zou een Franse prinses lijdend aan een ongeneeslijke borstkwaal zich tot Sint-Agatha hebben gewend. Uit dankbaarheid voor haar genezing heeft ze de kapel te Landskouter laten vervangen door een kerk. Het beeld van Sint-Agatha bevind zich in het zuidelijk transept van de kerk.
Het beeld van Sint-Agatha in de kerk van Landskouter
Weerspreuk
Vandaag 5 februari zijn er een aantal weerspreuken die verwijzen naar Sint-Agatha. De meest relevante zegt “Water op Sint-Agatha, is melk in de boterkarn”. Als het dezer dagen veel regent, dan is dit goed voor het gras, de koeien en de melkproductie.
Boek uit 1728 over onze patroonheilige
In 1728 werd een boek geschreven over Sint-Agatha als patroonheilige van Landskouter. Het is online beschikbaar via Google Books: Kort Begryp van het wonderbaer leven van de H. Agatha (Patronersse der prochie van Lants-cautere, Lande ende Marquisaet van Rodes).
Een boek uit 1728 volledig gewijd aan onze patroonheilige
Onze Sint-Agathakerk ligt er verlaten bij… of toch niet? De laatste zondagsmis van Padre Renaat dateert inmiddels van december 2018, bijna 2 jaar geleden. De kerk blijft wel dagelijks toegankelijk. Maar welke toekomst heeft ze?
Kerkenplan
In 2017 werd het gemeentelijk kerkenbeleidsplan voorgesteld. Oosterzele Sint-Gangulfus werd toen als hoofdkerk aangeduid, terwijl Landskouter aan een tweejaarlijkse evalutatie zou onderworpen worden wat betreft religieus gebruik. De kerk is immers eigendom van de gemeente Oosterzele. De kerk van Gijzenzele kreeg al een nieuwe bestemming; voor Moortsele wordt naar een koper gezocht. In Landskouter werden er geen regelmatige misvieringen meer georganiseerd sinds het vertrek van Padre Renaat.
Teken van leven
De kerk zou overwegen om onze Sint-Agatharkerk terug actief te gebruiken. Het is passender voor een kleiner aantal gelovigen in vergelijking met de grote kerken van Oosterzele of Bottelare. Schepen Martens zei in 2017 bij de voorstelling van het kerkenbeleidsplan: “In verband met de kerk van Landskouter veronderstelt het gemeentebestuur dat die nog geruime tijd een religieus gebruik zal kennen”. En we zijn de woorden van Padre Renaat niet vergeten bij diens afscheid in 2018. Hij stelde dat er in de Sint-Agathakerk al honderden jaren gebeden en gevierd wordt, en dat hij dit niet snel ziet eindigen.
de Sint-Agatherkerk
Tijdens deze coronacrisis worden er überhaupt geen missen georganiseerd in het land. Enkel begrafenissen en huwelijken in beperkte kring zijn mogelijk. De kerken blijven wel toegankelijk. Landskouter Sint-Agatha bleef reeds dagelijks open van 10u tot 18u als onderdeel van het Open Kerken project. Omdat het vroeger donker wordt, werd het sluitingsuur wel teruggebracht tot 16u tijdens de wintermaanden. Wegens corona mogen maar 4 personen tegelijk de kerk betreden.
Woorden van bezoekers
In de kerk ligt een gastenboek waar bezoekers een woord kunnen neerschrijven. Mensen laten er wekelijks hun indrukken achter.
Een oase van rust in deze kerk. Een prachtige afsluiter van een adembenemende fietsrit in deze heuvelachtige mooie streek. Ik kom terug.
Luc (Aalst)
Tijdens een coronawandeling uitgepijld door wandelclub Land van Rhode door de omgeving hier in Landskouter gekomen, kon niet weerstaan van voorbij die mooie 12e eeuwse kerk te gaan. Wat een prachtig interieur.
Ivan (Drongen)
Dankbaar dat we hier zo veel mooie vieringen mochten meemaken. Proficiat aan iedereen die deze stemmige bidplaats willen open houden. Hier kunnen wij nog altijd tot rust komen en biddend mediteren.
Wat er al een tijdje zit aan te komen is donderdagavond 12 september op de gemeenteraad bezegeld: de pastoriewoning van Landskouter wordt verkocht, weliswaar zonder de pastorietuin die openbaar blijft. Een ultiem tegenvoorstel van oppositiepartij Open VLD plus om het gebouw in gemeentelijke handen te houden en er kinderopvang te organiseren werd weggestemd door de CD&V/N-VA meerderheid.
De saga rond de pastorie van Landskouter duurt al enkele jaren. Het gemeentebestuur is eigenaar van de pastoriewoning en van 2/3e van de pastorietuin. De verkoop van de woning stond al een tijdje ingeschreven in de meerjarenbegroting van de gemeente. In 2017 verraste het gemeentebestuur de inwoners van Landskouter door een verkavelingsvergunning aan te vragen om de pastoriewoning en de tuin te scheiden. Hoewel de tuin nu nog steeds dienst doet als openbaar park, werd het met die verkavelingsvergunning gesplitst in 3 bouwkavels waarvan er 2 eigendom zijn van de gemeente en 1 van de kerkfabriek.
Het tragische in deze zaak is dat de gemeente en de kerk er niet in geslaagd zijn om Padre Renaat, na 13 jaar actieve dienst in de Sint-Agatha parochie, de mogelijkheid te bieden op rust te gaan in onze gemeenschap. Hij verhuist wellicht naar zijn geboortedorp Sint-Amandsberg bij Gent.
Tegenvoorstel Open VLD plus haalt het niet
Open VLD plus kwam bij monde van Marina Bovyn en fractieleider Filip Michiels met een laat tegenvoorstel om de woning niet te verkopen en er kinderopvang te organiseren. De partij argumenteert dat het gebouw gemeentelijk erfgoed is waar kardinaal Joos nog gewoond heeft en dat het voor de begroting maar om een éénmalige meevaller gaat. Men verwijst ook naar Scheldewindeke waar sommigen nu al spijt hebben van de verkoop en afbraak van de pastoriewoning aldaar.
De voornaamste reden van het liberaal voorstel is echter het tekort aan kinderopvang. Filip Michiels berekende dat het aantal opvangplaatsen voor baby’s en peuters in Oosterzele nog steeds een pak lager ligt dan de omliggende gemeenten. Marina Bovyn, bestuurslid Open Vld plus uit Landskouter: “We pleiten daarom met Open Vld plus al enige tijd voor de uitbouw van extra ondersteuning voor onthaalouders, crèches en opvangplaatsen. Infrastructuur vinden die geschikt is om kinderopvang te organiseren is immers niet evident.”
Marina Bovyn en Filip Michiels bij de pastoriewoning: hun Open VLD plus voorstel om de pastoriewoning in gemeentelijke handen te houden haalde het niet
Het idee was om de pastoriewoning in gemeentelijke handen te houden en het ter beschikking te stellen voor kinderopvang.
Het mocht evenwel niet baten. De CD&V/N-VA meerderheid besliste om de woning te verkopen. Burgemeester Van Durme verduidelijkte dat de pastorietuin niet bij de verkoop betrokken is en openbaar park blijft.
Veruidelijkingen Elsy De Wilde
(hieronder update 18 september)
Schepen Elsy De Wilde verduidelijkt dat ze samen met de burgemeester in contact staat met Padre Renaat. Van zodra hij zijn nieuwe thuis kent en de timing zal er hierover samen gecommuniceerd worden.
Het CD&V boegbeeld uit Landskouter stelt ook dat de pastoriewoning geen ideaal pand is voor een kindercrèche gezien de trappen in het huis. De verkoop werd ook goedgekeurd door de Groen gemeenteraadsleden.
De parochie Merelbeke-Oosterzele heet nu ‘Parochie Moeder Teresa’. De nieuwe parochieploeg werd begin september aangesteld.
De parochie Merelbeke-Oosterzele maakt deel uit van het dekenaat Wetteren, één van de 10 dekenaten in het Bisdom Gent. Het zocht sinds juni naar een nieuwe naam en organiseerde een bevraging bij de parochianen. Dat gebeurde via een ideeënbus en via email. Er werd gezocht naar een kortere naam, gebaseerd op een heilige.
Begin september werd de uitkomst bekendgemaakt: de parochie heet nu ‘Parochie Moeder Teresa’. Er is ook een nieuwe parochieploeg aangesteld.
parochieploeg met o.a. pastoor Adrien Dhooghe (2e van rechts) en diaken Wies Merckx (2e van links) (foto parochie, viering 8 september)
Wanneer ik hier sta, hier zo, in dit prachtige kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten onmiddellijk uit naar Gustaaf Joos. Toen ik hier in 1987 kwam wonen, was hij hier ‘de’ pastoor. Pastoor??? Euh, excuseer mijn oneerbiedigheid. Zijn aanspreektittel was kanunnik… Je weet wel, die instinker op het spellingsexamen. En, ik leerde de heer kanunnik Joos kennen. Hij hield van de Kerk met GROTE ‘K’, en de Kerk voor de Groten (denk maar aan het euh… het huwelijk al hier in van de heer Lotigiers.), maar bovenal hield hij van zijn kerkje … met kleine ‘k’ . Hij is dan ook, de man die — op welke manier dan ook — er voor gezorgd heeft dat het kerkje geworden is… wat het, voor eeuwig, moest blijven.
Wanneer ik hier sta, beste mensen… hier zo, in dit prachtig kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten nog steeds naar kanunnik Joos. Meer bepaald naar het jaar 1997. Eén van mijn kinderen deed hier zijn plechtige communie. Akkoord, het was nogal een woelige bende vormelingen… En onze kanunnik, had er beter aan gedaan een ‘extra’ verzekering af te afsluiten, vooraleer hij die jongeren in huis haalde…. Ongehoord, ‘die jeugd van toen’.
Dirk Cottyn bij zijn voordracht tijdens “Nieuwjaarswensen”, een organisatie van het Seizoenscafé die poëzie en muziek in de kerk bracht (foto Jean-Pierre Fack)
Ze noemden het kerkkoor zelfs, onbeschaamd als ze waren, ‘de krakende stemmen’. En ook Joos moest tijdens de viering iets gemerkt hebben, spijts zijn hoorapparaat… Hij wou het koortje bijsturen… Maar, toen hij daar nog mee bezig was… Voelde het jonge volkje dat het toezicht was verslapt en… Ja, toen moest hij terug daar gaan ingrijpen. Ik zie het nog gebeuren: Hier het rimpelkoortje… Daar het jonge volkje… En daar de preekstoel. Zie je knobbel onderaan. Daar moest hij onder door… en dat lukte niet zo goed… “BOENK !” Dat was de eerste maal dat ik een ‘GOOD WAVE’, voelde bij de kerkgangers hier in Landskouter… Nog erger??? Ja!!! Toen hij dit kerkje hier uit kwam, werd hij bovendien nog eens aangeklampt door mijn moeder. Ze vroeg hem: “Wat scheelt er hier ? Is dit een communiefeest? Hier wordt niet gelachen, hier wordt niet gezongen… Een feest ??? Tarara…Het lijkt hier wel bisdom Bokrijk ? Enz….” Arme Joos…. Ja, ik ken de bolwassingen van mijn moeder maar al te goed…
Beste mensen, We staan hier dus nog steeds in het kerkje van Landskouter… Het kerkje van ‘Kardinaal’ Joos… Ja, ondertussen had hij een purperen keppeltje gekregen en… nog een paar andere builen opgelopen… maar dat zijn andere verhalen… Voor een ander keer misschien….
Beste mensen, Hier in Landskouter is de Kerk met grote ‘K’ op terugtocht. Wat we overhouden is dit prachtige kerkje, met kleine ‘k’. En beste mensen wie de wettelijke eigenaar ook mag zijn… weet dat dit kerkje er alleen maar was ‘van’ en ‘voor’ de mensen hier in dit kleine Landskouter. En ik vind dat we dat zo moeten houden !
Beste dorpsgenoten, Jullie zullen uit mijn woorden wel gemerkt hebben, dat kanunnik Joos en ik geen echte vrienden waren… Ik neem hiervoor volledig de schuld op mij: Ik drink bier… en hij dronk wijn… en ik rookte sigaretten terwijl hij liever een sigaar kreeg… Onze meningen lagen nu eenmaal decennia ver uit elkaar. Maar toch hadden we een zekere band met elkaar… Don Camillo en Peppone…
Maar monseigneur Joos, vandaag geef ik jou over één iets volmondig gelijk. Het gaat om het volgende: na 25 jaar gemeentefusie werd er in Het Nieuwsblad een reeks aan gewijd. De krant stelde zich de vraag: “Hoe voelen de kleine deelgemeenten zich nu, na 25 jaar fusie?” Jij werd ook geïnterviewd Gustaaf. En in jouw bijdrage toen, monseigneur, vergeleek jij, Landskouter met een… Ik citeer: “Een dormitorium”. Dat was jouw woordje, Latijn natuurlijk, om te zeggen dat men louter nog naar Landskouter kwam om te slapen. Eenmaal de twee kostwinners en de kinderen de sectionele poort achter zich hadden gesloten, kwamen ze niet meer buiten. Landskouter was er alleen nog om te slapen…
Nochtans: toen was er nog een bloeiend verenigingsleven hier. Ik herinner me zelfs de nieuwjaarsrecepties, oorspronkelijk van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen. Die waren gratis voor iedereen en met de jaren groeiden die uit, tot uiteindelijk bijna alle verenigingen er aan deel namen.
Toen, waren er nog 8. En Hof ter Beuken, het vroegere dorpscafé, deed ook mee. Zij leverden er toen, gratis, de aperitiefhapjes. Let wel, die recepties gingen toen niet door in het IJzeren Hekken, niet in Hof ter Beuken, maar in de Vrije Basisschool! De huurprijs voor een ganse dag bedroeg toen, omgerekend: 12,50 €…
Eerwaarde heer Joos, Monseigneur, Vorige week, was ik uiteindelijk nog eens in jouw kerkje, naar aanleiding van deze nieuwjaarsreceptie van het Seizoenscafé. Ik liep hier rond, snoof de histories op, en ik legde mijn oor te luisteren aan jouw biechtstoel. Ik dacht: mocht deze biechtstoel kunnen praten mocht hij niet gebonden zijn aan het biechtgeheim, zouden we niet beter begrijpen wat hier allemaal gebeurt achter de schermen in Landskouter?
Toen ik hier kwam wonen in 1987 was er meer … qua publieke ruimte waar mensen elkaar nog konden ontmoeten. Er was toen nog een winkeltje, een voetbalveld en een dorpscafé. Er was het oud gemeenteschooltje met speelplaats voor de kinderen, …er was het oud gemeentehuis… allemaaal openbare ruimte van voor de fusie. Wanneer je vroeger op wandel was in de Rooberg kon je in geval van nood telefoneren want, er stond een telefooncel…. Al dit is stilletjes aan verdwenen, stilletjes aan, terwijl Landskouter sliep… en wat kregen we er voor in de plaats… Op een zeker moment werd zelfs ons stationnetje afgenomen.
Beste mensen van Landskouter, let op wat er nog allemaal staat te gebeuren. De grote uitverkoop is nog niet voorbij. De kerk en pastorij met tuin, een beschermd dorpsgezicht, werd verkaveld. Straks hebben we hier alleen nog maar een mooie waardevolle kerk waar een herbestemming voor gezocht moet worden… Nee, ik wil er geen kruidenierswinkel Gerarda 2.0 van maken… Maar zonder bijhorende pastorij zal dit kerkje onbruikbaar en waardeloos worden…
Beste mensen, Onlangs startte het gemeentebestuur met het initiatief “Koester je plekje”. Wel als er hier één plekje is dat wij hier moeten koesteren, dan is dit ons kerkje, met pastorij en tuin als één geheel En voor dit geheel moeten we een herbestemming zien te vinden, een herbestemming in functie van de inwoners hier. Het mag geen uitverkoop worden om de gemeentekas te spijzen. Er is hier al genoeg verdwenen. Let op mijn woorden, straks verdwijnt hier ook nog onze rode postbus en moeten we volgend jaar naar Oosterzele om onze nieuwjaarsbrief te posten.
Beste dorpsgenoten, wordt wakker! Open jullie ogen en zie wat er gebeurt.
Beste mensen, Landskouter is meer dan een slaapzaal.
Op zondag 23 december droeg Padre Renaat zijn laatste zondagsmis op in de Sint-Agathakerk van Landskouter. Hij verhuist wellicht naar Sint-Amandsberg bij Gent, waar hij zich ten dienste zal stellen van de bisschop.
Padre Renaat De Paepe was een tijdlang pastoor-moderator in de nieuwe parochie Merelbeke-Oosterzele, die was ontstaan binnen het dekenaat Wetteren na de fusie van de dekenaten in Oost-Vlaanderen. Maar het bisdom duidde uiteindelijk de Merelbeekse pastoor Adrien Dhooghe aan als hoofdpastoor van het nieuwe gebied. Die was initieel aangesteld als moderator maar haakte vroegtijdig af.
De nieuwe parochie had een luxeprobleem met 3 actieve pastoors: Dhooghe in Merelbeke, De Paepe in het ‘Klein Land van Rode’ (waaronder Landskouter en Bottelare) en De Cock in Oosterzele, Scheldewindeke en Balegem. Midden 2018 werd Armand De Cock priester in Oudenaarde.
Aanschuiven voor de laatste communie van Padre Renaat in de Sint-Agathakerk
Eén parochie, twee visies
Het werd snel duidelijk dat Adrien Dhooghe en Renaat De Paepe verschillende visies hadden. Zo was er de keuze van de kerken waar nog wekelijkse erediensten gehouden zouden worden: Padre verkoos de Sint-Agathakerk of zelfs Sint-Christoffel in Scheldewindeke, maar het werd Sint-Gangulfus in Oosterzele. Padre Renaat predikt voor open kerken zonder discriminatie en mogen we gerust progressief noemen, terwijl pastoor Dhooghe eerder tot de conservatieve vleugel binnen de kerk behoort.
Padre Renaat trok dan ook zijn conclusies en zal medio 2019 verhuizen; wellicht terug naar zijn geboortedorp Sint-Amandsberg (Gent). Hij stelt zich ter beschikking van de bisschop om erediensten te verzorgen waar dit nodig is. We verwachten dat de gemeente de pastoriewoning kort daarop zal verkopen. Daarmee neemt Landskouter afscheid van mogelijk haar laatste inwonende pastoor.
Tijdens zijn laatste zondagsmis klonk Padre Renaat alvast minder dramatisch. Hij stelde dat er in de Sint-Agathakerk al honderden jaren gebeden en gevierd wordt, dat hij dit niet noodzakelijk snel ziet eindigen. Wel vroeg hij de parochianen assertief te zijn bij de keuze van de gebedsplaatsen. Hij riep ze ook op om de nieuwe pastoor Dhooghe met open armen te ontvangen. Dat gebeurde ook op 30 december bij de aanstelling van Adrien Dhooghe in de kerk van Bottelare door deken Yves Stassijns van Wetteren.
Ongeruste parochianen
De afscheidsmis van Padre werd afgesloten met een dankwoord van Rudy Bockstaele, voorzitter van de Kerkfabriek. “Hoe zal Landskouter nu verder moeten functioneren? Op die vraag hebben we nog steeds geen antwoord”, verwoordde hij de ongerustheid onder de parochianen. Na de mis werd een hapje en een drankje aangeboden in de school op de Rooberg. Op zondag 6 januari volgde dan de laatste mis in Bottelare en het officieel afscheid van zijn parochianen uit gans het ‘Klein Land van Rode’.
Terwijl Padre zich in het Gentse ten dienste zal stellen van het bisdom, komt een andere pastoor-op-rust terug in Oosterzele wonen. Julien Schreyen was meer dan 30 jaar pastoor in Temse en is terug in z’n geboortedorp Oosterzele komen wonen. Hij neemt geen verantwoordelijkheid op, maar biedt wel aan te helpen met de liturgie in de parochie.
“I screamed at God for the starving child until I saw the starving child was God screaming at me”.
Jemen: in drie jaar tijd sterven 85.000 kinderen van de honger, elke 10 minuten sterft een kind – 144 per dag…
“Een individuele brutaliteit krijgt aandacht in de media en roept op tot protest (en terecht!), maar niemand maakt zich druk over het feit dat er dagelijks meer dan 144 kinderen sterven”.
En daar sta je dan, met een wrang en onzalig gevoel, je gebalde vuisten diep in je zakken van onmacht, je vecht tegen de aanzwellende emotiestorm want je kunt dit niet aanvaarden, maar de realiteit is bitter en meedogenloos…hoelang nog ???
… elk jaar opnieuw vieren wij de geboorte van een Kind … Met welk recht?!?
In het begin was Gods Zoon er al. Hij was bij God, en hij was zelf God. In het begin was hij al bij God. Het leven dat hij brengt, is het licht voor de mensen. Gods Zoon kwam naar de wereld, die hij zelf gemaakt had. Maar toen hij in de wereld was, begrepen de mensen niet wie hij was. Hij kwam bij zijn eigen mensen, maar die wilden niet in hem geloven.
Toch waren er ook mensen die wel in hem geloofden. Zij mochten kinderen van God worden. Dat betekent dat ze op een nieuwe manier geboren zijn. Niet op de gewone manier, uit een vader en een moeder. Maar op een hemelse manier, uit God.
Gods Zoon is een mens geworden. Hij heeft bij ons gewoond. In hem hebben wij Gods hemelse macht gezien. Hij is Gods enige Zoon, die bij de Vader vandaan gekomen is. In hem waren Gods liefde en trouw volledig aanwezig. (Johannes 1)
De kerststal anno 2018…
Met het beeld van een moeder en haar kind, ergens in een vluchtelingenkamp, leggen we het jaar 2018 neer. Wij zetten onze reis verder door de tijd en stappen 2019 in … misschien ontmoeten we elkaar weer binnenkort en zal vriendschap en vertrouwen onze dagen kleuren… Weten dat wij bij elkaar terecht kunnen, dat wat er ook gebeurt wij er niet alleen zullen voor staan, dat een gepast woord op het goede moment wonderen verricht…
Kerstmis nodigt ons uit om er het komende jaar weer in te vliegen en voluit te leven en uit te zien naar jouw deugddoende nabijheid. Laat ons ook doen wat wij kunnen om zoveel mogelijk kinderen het levenslicht te gunnen want elk kind is uit God geboren.
Om je dit te zeggen en je alle goeds toe te wensen voor het nieuwe jaar stuur ik jou dit kaartje. God zegene en beware je.
