Dakgoot voor de kerktoren

De kerktoren van Sint-Agatha staat in de steigers. Er worden dakgoten geplaatst aan de kerktoren om insijpeling en schade aan de muren te vermijden.

Er hangen aan de Sint-Agathakerk dakgoten, maar niet onder het dak van de toren zelf. Dat zorgt naast wat insijpeling ook voor problemen aan de muren van de toren, vooral langs de zuidkant.

Om die reden is er beslist om een dakgoot aan te brengen om de regen op te vangen. Die zal dan omgeleid worden langs bestaande regenpijpen vlak naast de toren.

Subsidie Monumentenzorg

“De werken worden zoals gewoonlijk voor 70% gesubsidieerd door Monumentenzorg. De offerte wordt ingestuurd en het kan tot 120 dagen duren voor er een goedkeuring is van de dienst”, zegt de voorzitter van de kerkfabriek Rudy Bockstaele. “Met de stijgende prijzen brengt dat een ander probleem met zich mee. Nog voor de goedkeuring binnen is, laat de aannemer weten dat de prijzen van de herstelling en plaatsing reeds gestegen zijn”. Uiteindelijk werd een uitweg gevonden en worden de dakgoten eerstdaags geplaatst.

Op het einde van dit jaar staat een andere herstelling te wachten. Dan moet de verwarmingsinstallatie van de kerk vernieuwd worden.

Share Button

Verzet tegen verkaveling pastorietuin

De plannen van het gemeentebestuur van Oosterzele om de pastorijwoning te verkopen en de daarbijhorende verkavelingsvergunning voor de pastorietuin doet veel stof opwaaien. Een overzicht.

Vorige maand berichtten we over de plannen van de gemeente om de pastorijworning te verkopen: landskouter.be/2017/05/gemeente-plant-verkoopt-pastorijwoning

Het begon toen midden april onverwacht een aanvraag tot verkavelingsvergunning verscheen tussen de pastorij en de tuin. Die moeten immers gesplitst worden om de woning te kunnen verkopen. In de vergunningsaanvraag staan ook concrete verkavelingsplannen voor twee bouwpercelen in de huidige openbare tuin waarvan de gemeente eigenaar is. Een derde perceel is eigendom van de kerkfabriek Sint-Agatha.

Op onze facebookpagina waren de reacties ronduit negatief. Het feit dat dit gemeentebestuur geen plannen heeft om de tuin te verkopen, maar tegelijk niets kan garanderen voor de toekomst, boezemt de burgers geen vertrouwen in. Overbuur Ronny Verliefde roept de gemeente op om de daad bij het woord te voegen en de bouwgrond om te vormen tot groene zone. Zijn opmerking kreeg 10 likes. De partij Groen deelde het bericht en vraagt zich af “Wanneer zal dit bestuur de moed hebben om van een landelijke en groene gemeente een landelijke en groene gemeente te maken?”

Eddy Peeters vraagt zich op onze site af wat het nut is om de tuin te verkavelen als er toch geen concrete plannen zijn om dit te verwezenlijken. De vergunning vervalt immers als er binnen een aantal jaren geen minimum aantal percelen is vervreemd.

Filip Michiels, oppositieleider van Open VLD, vindt dat dit dossier moet kaderen in een breder plan over de toekomst van onze kerken. Een plan dat voorlopig ontbreekt. Maar tegen de verkavelingsvergunning is wellicht weinig te doen. De bezwaren worden ook binnen de uitvoerende macht (het schepencollege) verder behandeld.

Zicht op de pastorij en Sint-Agathakerk vanuit de Franz Van De Veldetuin

Open brief Cottenie en bezwaarschrift kerkfabriek

Ex-CD&V schepen Paul Cottenie was ook verrast door het initiatief van de gemeente en schreef een open brief aan alle gemeenteraadsleden. Daarin vraagt hij begrip voor de bewoner van de pastorij en stelt voor om niet te verkopen zolang Padre Renaat nog actief is in de parochie. Het tweede argument draait rond de pastorietuin waar Cottenie zelf de bezieler van was. Hij verwijst naar het open zicht op de Sint-Agathakerk, het beeld van Eskomopater Van De Velde, de lindeboom die 5 jaar geleden werd geplant als symbool voor de vriendschapsbanden met Oberkirch en het sociaal aspect van de tuin met petanquebaan.

De kerkfabriek van Sint-Agatha – eigenaar van een van de drie percelen in de pastorietuin – was niet geraadpleegd over het initiatief van de gemeente en had alle moeite om de plannen in te kijken. Na beraad binnen het bestuur heeft de kerkfabriek een bezwaarschrift ingediend tijdens het openbaar onderzoek over de verkavelingsvergunning. Dat liep tot 18 mei. Het nam daarbij in grote lijnen dezelfde argumenten over als hierboven.

Burgemeester Van Durme heeft begrip voor de reacties. Een wijziging van het RUP (Ruimtelijk Uitvoeringsplan) is mogelijk, maar kostelijk. En het risico blijft dat toekomstige besturen dat RUP opnieuw wijzigen.

Share Button

Gemeente plant verkoopt pastorijwoning

De gemeente Oosterzele is eigenaar van de pastorijwoning en had de verkoop ervan al een tijdje in de meerjarenplanning staan. Via een verkavelingsvergunning worden de woning en de tuin gesplitst. Wellicht volgt dit jaar nog een openbare verkoop.

Er waren gesprekken met Padre Renaat, burgemeester Van Durme en schepen van Financiën Martens. “Het is de bedoeling zo snel mogelijk de verkoop te organiseren, waarbij we de belangen van alle betrokkenen willen vrijwaren”, liet schepen Jan Martens vorig jaar weten. De woning zou dit jaar nog openbaar verkocht worden.

de pastorijwoning van Landskouter

de pastorijwoning van Landskouter

Verkavelingsvergunning om woning en tuin te scheiden

De aanvraag tot verkavelingsvergunning, die sinds 18 april tussen de pastorijwoning en de Franz Van De Veldetuin wordt aangekondigd, kadert in deze verkoop. Dat bevestigt ons burgemeester Van Durme: “De woning moet immers eerst gesplitst worden van de tuin vooraleer de verkoop kan doorgaan”.
De tuin was en blijft bouwgrond en zou met deze verkavelingsaanvraag in drie kavels gesplitst worden, waarvan één eigendom is van de kerkfabriek van Landskouter. De twee andere kavels zijn eigendom van de gemeente. Burgemeester Johan Van Durme en CD&V afdelingsvoorzitter Peter Willems hebben ons formeel bevestigd dat er binnen de huidige coalitie geen plannen zijn om de tuin/kavels te verkopen, ook niet voor de volgende zes jaar. De tuin blijft dus bestaan. Maar ze kunnen niet garanderen wat toekomstige coalities of politici zouden doen. Het feit dat de gemeente de bouwgronden op elk moment zou kunnen verkopen, maakt sommige burgers ongerust.
De Franz Van De Veldtuin werd 11 jaar geleden ingehuldigd. Het beeld van eskimopater Van De Velde werd toen verplaatst van naast het IJzeren Hekken tot in de pastorijtuin. Lees meer in onze landskouterse post van juni 2006.
Burgers die meer willen weten kunnen het verkavelingsplan inkijken op de gemeente en desgevallend een bezwaarschrift indienen. Het openbaar onderzoek loopt nog tot 18 mei.
Share Button

Werken aan de Sint-Agathakerk

Het pad rond onze Sint-Agathakerk werd vernieuwd. Het was in slechte staat en er was een risico op vochtinfiltratie voor de kerk zelf. Een aannemer heeft een folie aangebracht en het pad vernieuwd met kleinere klinkers.

Pad langs de kerk wordt vernieuwd

Pad langs de kerk wordt vernieuwd

De Sint-Agathakerk in Landskouter is geklasseerd, net zoals de site (begraafplaats en onmiddellijke omgeving). Zo komt Monumentenwacht jaarlijks kijken en advies geven over nodige werken. De kerk zelf is in goede staat en goed onderhouden. Dit wordt beheerd door de Kerkraad van Sint-Agatha, waarvan Wim De Vis voorzitter is. De vernieuwing van het pad rond de kerk stond al langer op het programma maar werd pas onlangs goedgekeurd door het schepencollege. Het is namelijk de gemeente die de kerkfabriek financiert. Naast de folie en het pad rondom de kerk worden ook de aansluitingen van de regenpijpen vernieuwd en het pad tussen pastorij en kerk verbonden.

Op dit moment wordt ook de inkom van de kerk geschilderd door Fernand De Moor (zoon van Marcel uit de Bakkerstraat). Hij zal ook de kerkdeuren opnieuw schilderen en moet het plaasterwerk boven de deur vernieuwen. In het meerjarenplan van de kerkfabriek staat ook nog het herschilderen van de kerk binnenin gepland (witte muren) en voorzitter De Vis zou ook graag de verlichting in de kerk vernieuwen. De huidige spots geven nogal schel licht en zouden vervangen kunnen worden door zachtere ledverlichting, die qua verbruik en brandveiligheid beter scoren.

Fernand De Moor herstelt het pleisterwerk boven de deuren van de kerk

Fernand De Moor herstelt het pleisterwerk boven de deuren van de kerk

Consolidatie en besparingen

Maar er zijn verschillende uitdagingen waar parochies en kerkbesturen mee geconfronteerd worden. Omdat kerkbesturen vanuit de gemeente gefinancierd worden, zijn hun budgetten ook onderhevig aan besparingen. En tegen 2017/2018 komt er een nieuw dekanaal plan dat het aantal dekenijen zal verminderen. Parochies zullen moeten fuseren. Er zijn te veel kerken en te weinig pastoors om overal missen te organiseren.

Padre Renaat heeft op deze trend geanticipeerd en bouwde binnen het dekenaat Oosterzele de geloofsgemeenschap “Klein Land van Rode” uit. Daaronder vallen de zes parochies die hij nu op zich neemt: Landskouter, Gijzenzele, Moortsele, Lemberge, Munte en Bottelare. In plaats van overal erediensten te organiseren, concentreert hij de wekelijkse mis in Bottelare op zaterdag (18u) en Landskouter op zondag (10u). Ook de speciale vieringen zouden op termijn doorgaan in Landskouter.

Wat gebeurt er dan met de andere kerken? Vlaams minister president Bourgeois heeft een plan voor de herbestemming van de kerken. Het probleem is dat vele kerken beschermd zijn als monument, wat de mogelijkheden tot herbestemming beperken.

Share Button

In Memoriam Jos Van Slycken

Zeggen dat vandaag een droeve dag is, is een understatement. We betreuren vandaag een steunpilaar van de parochie, de Kerkfabriek maar vooral een zeer fijne man en goede vriend. In de handelingen van de apostelen staat “Het is zaliger te geven dan te ontvangen (Hand 20,35)”. Dit lijkt wel het leitmotiv van Jos’ leven.

Meer dan 30 jaren geleden kwam Jos met zijn tevens betreurde echtgenote Trien in Landskouter wonen. Al snel werd hij lid van de parochieploeg waar hij uitblonk door een discrete aanwezigheid als het op eindeloos palaveren aankwam, maar waar hij altijd de eerste was om de handen uit de mouwen te steken als er gewerkt moest worden of knopen doorgehakt worden. Hoe vaak heeft hij met zij goede vriend Freddy niet de barbecue beheerd ten voordele van het schoolgebouw, frieten gebakken met zijn zonen Joost en Stijn op het jaarlijkse “etentje” etc.

Jos Van Slycken (foto LinkedIn profiel)

Een van de hoogtepunten moet ongetwijfeld 1981 zijn. Toen slaagde hij erin, samen met een aantal vrienden, om Prinses Margriet, de zus van de Nederlandse koningin Beatrix, met een schare helikopters te laten landen op de terreinen van de proefhoeve in Lemberge ter ere van de inhuldiging van het beeld van pater Franz Van de Velde. Dit beeld is trouwens nog steeds zichtbaar in de oude pastorietuin.

In 1997 werd Jos lid van de kerkfabriek. Eerst onder leiding van onze toenmalige herder Gustaaf Kardinaal Joos, nadien na een transitieperiode, samen met onze huidige herder Padre Renaat. Over de jaren heen evolueerde deze vergadering van een eerder informeel treffen met uitgelezen wijnen uit de kelder van de kardinaal naar een professioneel orgaan dat probeert het nieuwe decreet ten uitvoer te brengen. Zoals ook in de parochieploeg hanteerde hij dezelfde stijl: rustig, beredeneerd, sober en altijd vriendelijk. Hij slaagde erin als voorzitter verzoenend te werken en compromissen te bemiddelen waar iedereen zich goed bij voelde. Begrijp me niet verkeerd, deze stijl verborg een duidelijke visie op de toekomst van ons Kerkelijk patrimonium in Landskouter die mede dankzij zijn doeltreffend optreden leidde tot de realisatie van enkele grote projecten. Het grootste en meest zichtbare is ongetwijfeld de grondige restauratie van het Van Peteghem orgel dat deze viering al zo mooi heeft opgeluisterd. Een minder zichtbaar, maar minstens even belangrijk, was zijn rol als secretaris/penningmeester in het centraal kerkbestuur van Oosterzele waar hij Landskouter vertegenwoordigde. Een functie die hij ook sterk ter harte nam.

Een ding is duidelijk. Zonder Jos zal het anders zijn. Tijdens de laatste vergadering van de kerkfabriek, toen Jos al opgenomen was in het ziekenhuis, zei ons enige vrouwelijke lid Nicole heel spontaan dat deze vergadering zonder Jos “toch niet hetzelfde was”.

We herinneren ons Jos als een bijzonder fijne man met een grote betrokkenheid op het kerkelijke leven in Landskouter en het behoud van het kerkelijk patrimonium voor de volgende generatie, ook in deze soms moeilijke tijden die veel onzekerheid met zich meebrengen. Toen ik hem zelf voor de laatste maal zag in het ziekenhuis, amper 2 weken geleden, vroeg hij nog lachend of ik voor hem geen documenten had die ondertekend dienden te worden.

Jos, we hebben je al hard gemist, wij zullen je nog veel missen, maar we beloven met de kerkfabriek verder het pad te bewandelen dat je mee gestart bent, maar niet hebt kunnen afwerken. Je mag op ons rekenen. Als leden van de kerkfabriek wensen we ook onze oprechte deelneming te betuigen aan Joost en Stijn en hun respectievelijke echtgenote en vriendin, aan zijn lieve vriendin Erna, aan zijn vader, zijn schoonouders, zijn broer en zussen en al zijn familie en vrienden. We delen jullie lijden in gebed.

Noot van de redactie:
Bovenstaande tekst werd op de uitvaartplechtigheid voorgelezen door Bruno Verhelst, secretaris van de kerkfabriek Landskouter Sint-Agatha, aan zijn overleden voorzitter en vriend Jos Van Slycken. U kan ook de In Memoria lezen van Jos zijn collega’s van het Inbo (Instituut voor natuur- en bosonderzoek, waar Jos wetenschappelijk directeur was) via deze link.

Jos heeft ook bijgedragen aan de lancering en opbouw van deze ‘landskouterse post’, met zijn artikels over de restauratie van het kerkorgel (december 2005) en over het Aelmoeseneiebos (februari 2006 en maart 2006). Hij gaf ons ook regelmatig tips over onderwerpen (zoals “de rattenvangers van Landskouter”, artikels uit de edities van december 2006 en januari 2007), waarvoor onze dank.

Share Button