Het Seizoenscafé organiseert op zaterdag 19 maart haar Lente Chess Café. Het gemeenschapscentrum IJzeren Hekken op de Rooberg is dan ’s avonds open voor iedereen voor een gezellige babbel en drink. Daarnaast kunnen geïnteresseerden schaakinitiatie volgen met Pascal Kegels.
Klik op de aankondiging om het naar het facebook event te gaan
Pascal is Landskouternaar en schaakt competitief bij Boey Temse. Hij is afkomstig uit het Waasland en is momenteel gerangschikt als 154ste in België.
Wilt u de schaaksessie mee volgen die avond? Stuur dan een email naar seizoenscafe@landskouter.be met vermelding van uw schaakniveau. Pascal rekent er op dat de deelnemers minimaal de stukken kennen en de bewegingen die deze op het schaakbord kunnen maken.
Na de initiatie is er mogelijkheid om vrij te schaken met andere deelnemers.
Het cultuurseizoen is halverwege en heeft zicht op een langzaam herstel van de coronacrisis. Tijd om het aanbod van GC De Kluize van dit voorjaar ’s te bekijken, samen met het ander vrijetijdsaanbod – klik op onderstaande foto.
N-VA wil kapelletjes herwaarderen
N-VA Oosterzele heeft een plan klaar om de vele kapelletjes in Oosterzele op te knappen en te herwaarderen. Het plan kijkt in eerste instantie naar de acht kapellen die in eigendom zijn van de gemeente, maar voorziet tegelijk een visie op langere termijn om onderhoud te garanderen en ook om de vele andere kapelletjes in Oosterzele te herwaarderen.
“Kapelletjes hebben een zekere erfgoedwaarde, ze geven karakter aan een gemeente en hebben vaak een eigen geschiedenis. Dat moeten we koesteren”, zegt N-VA-voorzitter Simon Lejeune.
Oosterzelenaars met verhoogde tegemoetkoming of mensen die klant zijn bij het OCMW kunnen daar voortaan gratis zelftesten krijgen. Op die manier wil het OCMW van Oosterzele de financiële drempel verlagen en mensen stimuleren om die zelftesten ook echt uit te voeren. Door besmettingen vroeg te detecteren verhoogt Oosterzele de kans dat zijn burgers veilig zijn en dat de scholen open kunnen blijven.
Naar aanleiding van de betoging van zondag 23 januari schreef de korpschef van de politiezone Rhode & Schelde een open brief als teken van steunte geven aan de collega’s van de federale en lokale politie, die telkens opnieuw zinloos geweld moeten ondergaan.
Hij maakt zich zorgen over dit maatschappelijk fenomeen en het feit dat de agressie bij elke betoging maar erger aan het worden is, duidelijk gericht naar de ordehandhavers. “In het bijzonder gaan mijn gedachten uit naar de slachtoffers en hun familieleden, binnen en buiten de politie”, aldus Yves Asselman.
Sinds 1 januari is Pieterjan Keymeulen schepen in het college van burgemeester en schepenen van de gemeente Oosterzele. Hij volgt Marleen Verdonck op als schepen.
Zijn bevoegdheden zijn financiën, senioren, het autonoom gemeentebedrijf, deeltijds kunstonderwijs en georganiseerd jeugdwerk.
Regelmatig klagen Oosterzelenaars over modderige wegen waarlangs ze moeten wandelen, fietsen of rijden. Die modder blijft achter na werken aan wegen, terreinen of op land- en tuinbouwgronden. Maar dat kan leiden tot gevaarlijke slip- en valpartijen, zeker bij donker en slecht weer. De vervuiler moet de weg opkuisen, maar dat gebeurt niet altijd. Als bemiddelingspogingen niet helpen, stelt de politie een proces-verbaal op en is de opkuis door de brandweer voor rekening van de vervuiler.
Oosterzele is een landelijke gemeente en uiteraard horen daar activiteiten bij die zich afspelen op land- en tuinbouwgronden waarbij tractoren van de kouter naar hun hof rijden. Ook wegenwerken of werken op andere terreinen kunnen sporen op de weg nalaten. In combinatie met het natte weer van de voorbije weken levert dat soms heel modderige wegen op. Dat valt niet te vermijden, maar de vervuiler is wel aansprakelijk als er ongevallen gebeuren. Hij heeft er dus alle baat bij om de weg snel op te kuisen zodat andere weggebruikers veilig door kunnen.
Dankzij de land- en tuinbouwraad heeft in 2016 een samenaankoop plaatsgevonden om borden aan te kopen die weggebruikers waarschuwen voor modder op de weg. Die kunnen de land- en tuinbouwers gebruiken terwijl ze aan het werk zijn. Het is wel de bedoeling om de weg na de werken zo snel mogelijk weer schoon te maken en de signalisatieborden weg te halen.
De gemeente merkt dat vervuilers de wegen niet altijd schoonmaken. Er zijn in bepaalde situaties verschillende bemiddelingspogingen ondernomen door de politie, de provincie en de gemeente. Bij hardleerse overtreders zal de politie nu een proces-verbaal uitschrijven op basis van bepalingen in de wegcode. De brandweer zal de weg opkuisen en de rekening doorsturen naar de vervuiler.
Bestuurders zijn volgens de wegcode ook verplicht om rekening te houden met de staat van de weg. De gemeente roept weggebruikers daarom op om goed op te letten en hun rijstijl en -snelheid aan te passen als er (land- en tuinbouw)werken bezig zijn en als ze borden zien die waarschuwen voor modder op de weg.
Groen tevreden
Oppositiepartij Groen Oosterzele is zeer opgetogen dat er eerste stappen worden gezet om de wegen proper te houden. Niet enkel na wegenwerken of land- en tuinbouw activiteiten; er moet ook aandacht zijn voor de erosieproblematiek door regenval. De partij wil dit dossier kort opvolgen. “De echte test is of ze nu effectief proces-verbaal gaan laten opstellen en de kosten verhalen”, aldus Groen.
Of ATAATA VINIVI (Vader Van de Velde) zoals de Inuit hem noemden omdat ze Van de Velde niet konden uitspreken.
Deze maand – 20 jaar geleden – overleed onze Ereburger Pater Franz Van de Velde op 92-jarige leeftijd. Hij werd in 1909 geboren in Landskouter als zoon van burgemeester/jeneverstoker Arthur Van de Velde en Gabriëlla Lanens, afkomstig uit Lier.
Pater Franz Van de Velde – origineel portret van fotograaf Guy Oosterlinck
Het gezin telde nog 2 missionarissen, broer Pierre in India en zuster Marie-Christine in Afrika. Geen verrassing daar, want vader Arthur was oorspronkelijk ook in het seminarie gegaan. Een andere broer (Jean) was de laatste jeneverstoker tot in 1950 en de laatste burgemeester van Landskouter tot aan de fusie der gemeenten in 1976.
In 1938 komt Pater Franz, na een reis van bijna 11 maanden, aan op zijn missiepost in Pelly Bay, zo’n 320 km boven de poolcirkel in de Hudson Bay van Canada.
Probeer je dit even voor te stellen vanuit je comfortabele corona-zetel… Immense sneeuw- en ijsvlaktes met daarin zijn rondzwervende Inuit-stam (zo’n 120 mensen) die het voedsel achterna trekt.Met als enig transportmiddel een slee getrokken door honden, met enkel een iglo als bescherming tegen het barre klimaat en primitieve jachtmiddelen om aan eten te geraken.
Dan denk je niet meteen aan zieltjes werven voor het geloof, neen dan denk je in de eerste plaats hoe overleef ik hier en dan word je verplicht om Inuit te worden onder de Inuit.
Begrijp mij niet verkeerd: het geloof van de Pater was rotsvast, getuige de hernieuwing van zijn geloften op latere leeftijd. Gedurende de 50 jaar dat hij — op verschillende plaatsen — bij de Inuit leefde realiseerde hij nog onnoemlijk vele andere zaken.
Steun voor de Inuit
Volgens een getuigenis vanuit zijn parochie: “Ataata Vinivi hielp de mensen, vooral zij die het armst waren. Hij gaf hen eten en kledij en hielp hen op zoveel uiteenlopende manieren. Ik denk dat we hem niet alleen zagen als onze priester, maar ook als iemand die over een ongewoon arsenaal aan vaardigheden beschikte. Hij deed letterlijk alles. Voor ons was hij een bouwvakker, een jager, een leraar, een dokter, een manager, een boekhouder, een maatschappelijk werker en soms zelfs een politieagent. Van de vele dingen die ik me herinner zijn het vooral deze woorden : «Help de mensen en bidt voor hen»”.
Ik mag daar aan toevoegen dat hij als eerste de taal van de Inuit in kaart bracht en de ijsberenpopulaties opvolgde. In 1984 slaagde hij er in om 313 door de Inuit benoemde geografische plaatsnamen of bijzonderheden, officieel te laten erkennen door de Canadese Overheid. Hij geniet algemene erkenning als etnograaf waar onderzoekers zich vandaag nog steeds op zijn veldwerk beroepen.
Pater Van de Velde bij de Inuit eskimo’s (foto Diocese of Churchill-Hudson Bay)
Enfin het totaalbeeld van zijn verwezenlijkingen is nauwelijks te vatten. Hij is steeds blijven ijveren voor de rechten van de Inuit, zowel op vlak van de gezondheidszorg, onderwijs en ecologisch bewustzijn.
Doorheen de jaren heeft hij echter ook de teloorgang van het traditionele Inuit-leven moeten aanschouwen. Zeker toen de Canadese overheid besliste om de bevolking onder te brengen in woonkampen. Verveling dreef sommigen in alcoholisme. Daarover zei hij: “Het enige goede aan deze evolutie is de daling van de kindersterfte”. Er stierven heel veel pasgeboren kindjes aan longontsteking in de iglo’s.
Hij heeft gelukkig ook nog mogen meemaken dat ‘Nunavut’ — het grootste noordelijkste deel van Canada — in 1999 officieel afgesplitst werd van de Northwest Territories, waardoor de Inuit meer zelfbeslissingsrecht kregen. Het is een van de meest afgelegen en dunbevolkte gebieden op aarde. Er wonen ongeveer 32.000 mensen in een gebied ter grootte van West-Europa.
Nieuwsbulletin op AVS naar aanleiding van het overlijden van Pater Van de Velde uit 2002
Terug in Landskouter
Vanaf 1986 woonde Pater Van de Velde terug in Landskouter. Eerst nog op de stokerij of ‘het Hof’ zoals de mensen van Landskouter het noemden. Daarna in een zijstraatje van de Bakkerstraat (het huis met de iglo op de gevel) en tenslotte tot aan zijn dood in 2002 in Zorgcentrum Lemberge te Merelbeke.
Het liefst was hij bij zijn mensen op de Arctic gebleven en begraven. “Mijn grafstenen staan hier klaar”, zei hij nog in een interview begin jaren ’80. Hij miste vooral ook de horizon met de onmetelijke ijsvlaktes.
Nog een paar anekdotes
Zijn geboortenaam was Frans met ‘s’, maar opgroeiende tijdens de Vlaamse ontvoogding (de strijd voor de erkenning van het Vlaams) had hij een gloeiende hekel gekregen aan alles wat Frans was, zodat hij zijn naam met een ‘z’ is beginnen schrijven.
Eind jaren ’90 hadden we het genoegen hem een paar keer op ons woonerf (de stokerij aan de Betsberg) te hebben. Dan haalde hij herinneringen op uit zijn jeugd. Hoe ze ‘wort’ (een restproduct van de jenever) aan de kippen voerden, waardoor die dronken rondliepen. Of hoe ze nog met paard en kar naar achter konden daar waar nu onze living is. Of hoe de hond buiten de botermolen aandreef die binnen in ons washok stond.
Hij was blij te horen dat onze dochter Madeline noemde. Dat herinnerde hem aan Madeleine, het meisje dat hij ooit hielp geboren worden tijdens een vliegtuigreis.
Hij verrastte ons dan ook met een mooie tekst bij de geboorte van onze dochter. Wie zich verder wenst te verdiepen in zijn boeiende leven mag steeds contact met mij opnemen (Frank.Vandaele1@telenet.be). Er is massaal veel bronmateriaal, zowel in België als in Canada.
Het landschapsproject Rodeland in de gemeenten Gavere, Melle, Merelbeke en Oosterzele schakelt een versnelling hoger.Minister van Natuur Zuhal Demir keurde er 2 natuurherstelprojecten goed: optimalisatiewerken voor een vleermuizenkolonie in Vurste en amfibietunnels in Landskouter.
Vleermuizen in de kerk van Vurste
De projectsubsidie soorten rond de vleermuizenkolonie werd ingediend door Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen in samenwerking met Vespertillio vzw en de Kerkfabriek. De zolder van de kerk van Vurste wordt verder ingericht voor de kraamkolonie. Hierbij worden onder andere nissen hersteld, kabelgaten afgesloten en invliegopeningen geoptimaliseerd. Dit project kadert in een ruimer project waarbij ook de kerken van Eine, Lede, Lozer en Mullem worden ingericht. Vleermuizen zijn Europees beschermd en veel soorten zijn bedreigd of achteruitgaand. Kerkzolders vormen sleutelplaatsen omdat de jongen van een reeks soorten daar geboren en grootgebracht worden. Het subsidiebedrag voor de kerk van Vurste bedraagt 8.313 euro.
De jaarlijkse paddentrek in Landskouter: weldra geen oversteek, wel tunnels onder de steenweg
Amfibietunnels Landskouter
De projectsubsidie voor de amfibietunnels onder de Landskoutersesteenweg aan de kruising met de Uilhoek/Lembergestraat werd ingediend door de gemeenten Merelbeke en Oosterzele in samenwerking met Natuurpunt Oosterzele. De amfibietunnels worden geplaatst bij de heraanleg van de Landskoutersesteenweg (n.a.v. het scheiden van de rioleringen) op een plek waar de lokale Natuurpuntafdeling samen met de gemeente Oosterzele al jaren een overzetactie voor amfibieën organiseert in het vroege voorjaar. De tunnels zullen zorgen voor een veilige doortocht voor diverse soorten zoals gewone pad, bruine kikker en 4 salamandersoorten (kleine water-, vinpoot-, alpenwater- en kamsalamander). Op deze wijze wordt een verbinding gecreëerd tussen het Natuurreservaat Gondebeekvallei en de percelen van het ILVO naar de stroomopwaarts gelegen Driesbeekvallei. Het subsidiebedrag bedraagt voor 5 tunnels en geleidingswanden 54.885 euro.
Rodelandproject
Rodeland is een landschapsproject op het grondgebied van de gemeenten Gavere, Melle, Merelbeke en Oosterzele.
Overheden, natuur- en landbouworganisaties en onderzoeksinstellingen werken er samen om het landschap rond de Makegemse bossen, het Gentbos, het Aelmoeseneiebos en de beekvalleien van de Gondebeek, de Driesbeek en de Molenbeek te versterken en verder te ontwikkelen.
We wensen al onze lezers en inwoners van Landskouter een gelukkig en gezond nieuw jaar toe. Er staan ons wel grote werken te wachten dit jaar; lees er alls over in ons artikel Riolerings- en wegeniswerken 2022.
We zijn gaan praten met Liesbet Vandewalle, de bibliothecaris van Landskouter, over het boekenruilkastje aan het Aelmoeseneiebos. Lees hiervoor De bibliotheek van Landskouter.
Drie electriciteits- en nutscabines in Landskouter werden beschilderd in het kader van Tour Elentrik. Wie liepen alvast deze wandeling tussen Landskouter en Gijzenzele ’s af.
Intussen hebben we op instagram onze meest gewaardeerde foto’s van 2021 gepost:
https://www.instagram.com/p/CYHcWycME7a/
Verder verwijzen we graag naar volgende artikels van de collega’s van Nuus:
Aan de rand van het Aelmoeseneiebos staat een boekenruilkastje. Een van de 2.700 in België. In Vlaanderen telt onze provincie het meest aantal kastjes (340). Eentje daarvan staat in Landskouter. We gingen even praten met onze bibliothecaris Liesbet Vandewalle.
Enkele jaren geleden was er een oproep in de bibliotheek van Oosterzele. Men was op zoek naar peters/meters die een boekenruilkastje wilden plaatsen en onderhouden nabij hun woning. Liesbet bood zich aan en kreeg een van de 12 kastjes die Oosterzele telt voor haar deur geplant in de Aalmoezenijestraat nummer 6. De kastjes werden gemaakt door de gemeentewerkers van de groendienst. Het is een samenwerking tussen de gemeente en de bibliotheek.
Neem een boek, geef een boek
“Neem een boek, geef een boek”. Dit is het eenvoudig concept van het kastje om boeken anoniem uit te wisselen. Het past perfect in de verduurzaming van onze maatschappij.
Toch zorgt die anonimiteit ervoor dat het principe niet altijd even goed nageleefd wordt. Netto loopt het kastje langzaam leeg. Soms worden er magazines of oude, vergeelde boeken uit de jaren ’70 in de plaats gezet die Liesbet dan zelf moet afvoeren met het oud papier. Schenkingen van boeken zijn dus welkom.
Onderhoud
Om op te starten bezorgde de bibliotheek boeken die het anders zou van de hand doen, maar het boekenruilkastje volgt gewoon de mode. Wordt het niet gelezen in de bibliotheek, dan zal het ook geen succes zijn in ’t kastje. Zo zijn kookboeken bijvoorbeeld niet meer in trek.
Het kastje moet echt onderhouden worden en Liesbet neemt die dagelijkse taak ter harte. Soms wordt het er vochtig en dan helpt een zakje rijst een beetje. Kennissen en vrienden doen regelmatig schenkingen; mensen die van Merelbeke of Scheldewindeke komen om hun boeken een tweede leven te geven. Die krijgen dan een stempel zodat de boeken niet verkocht zouden worden. In deze coronatijden wordt de kaft even afgewassen.
Een jaar geleden kreeg het kastje haar eigen social media profiel. Op de facebookpagina Boekenruilkastje Landskouter post Liesbet regelmatig nieuws over de laatste boeken die er te vinden zijn. Daar speelt ze in op seizoenen, vakanties, feestdagen of gewoon de nieuwste trends, op basis van wat ze ter beschikking heeft.
Zelf is Liesbet lid van een facebookgroep van boekenkastbeheerders, waar ideeën worden uitgewisseld. Zo werden met Valentijn boeken ingepakt maar dat bleek geen succes te zijn. Misschien zien de mensen liever wat ze ruilen. Liesbet zou ook graag ’s een schoolklas zien langskomen, op weg naar het bos bijvoorbeeld.
Ondanks het dagelijks werk geeft het boekenruilkasje veel voldoening aan haar meter. Elke dag zijn er bezoekers. Soms worden er persoonlijke bladwijzers achtergelaten in de boeken: zelfgemaakt, een foto of tickets van een voorstelling of film.
Wandel even naar onze bibliotheek aan de rand van het bos. Open 24/7. Neem een boek mee dat je al gelezen hebt en laat je verrassen door het aanbod van de dag. En bedankt, bibliothecaris, om het kastje te onderhouden en te voorzien van nieuwe boeken!
De gemeente Oosterzele liet het kunstenaarscollectief Treepack elektriciteitskabienen en -kasten opfleuren met streetart. Zo onstaat een wandelroute Tour Elentrik tussen Landskouter en Gijzenzele. In het voorjaar wordt ze officieel voorgesteld.
Treepack is gespecialiseerd in muurschilderingen en street art-projecten. Met een uitgebreid netwerk van professionele artiesten werkt het concepten op maat uit. Zo blaast het nieuw leven in gebouwen en ruimtes en zorgt het voor een aangename sfeer in onze omgeving.
Ze mikken vooral op grote gevels, maar met Tour Elentrik gaan ze kleinschaliger. Het is een project waarin lokale en professionele kunstenaars de kans krijgen om hun eigen straten mooier te maken door middel van artistieke interventies op elektriciteits- en nutskasten.
https://www.instagram.com/p/CXt3A66sh1h/
Het begon allemaal in Diest (Vlaams-Brabant) die een project startte rond amateurkunsten. Er werden in totaal 40 elektriciteitskastjes geschilderd. Ondertussen zit Treepack aan 100 kasten en nodigt het gemeente- en stadsbesturen uit om samen te werken.
“Terwijl we dag in dag uit op straat aan het werk waren, kregen we een stevige lading aan positieve opmerkingen van de voorbijgangers. Vol lof sprak iedereen over dit mooie initiatief van hun stad, waarmee de lelijke, grijze en gevandalizeerde kasten eindelijk werden aangepakt”, staat te lezen op de website van Treepack. “En dankzij die kleine maar fijne complimenten werd het voor ons pas echt duidelijk dat het daadwerkelijk de moeite waard is om elke stad en gemeente over de hele wereld te veranderen in iets aaibaarders dan de doorgaans lelijke, gevoelloze, grijze massa.”
Wandelroute
Zo wordt er dus ook samengewerkt met Oosterzele. Het project wordt begeleid door Filiep Van Grembergen die naast de bibliotheek in Scheldewindeke ook de dienst toerisme coördineert.
Intussen zijn er in Landskouter 3 cabines/kastjes beschilderd. Samen met 4 cabines/kastjes in Gijzenzele is zelfs een heuse wandelroute Tour Elentrik van 5 km opgezet. In Gijzenzele loopt die vaak samen met de bunkerroute. Vanuit Landskouter loopt hij langs de Rooberg, Lindelos, Stuivenberg en Mussestraat richting Gijzenzele en komt hij terug via de Vierhoekhoeve en Kerkwegel.
https://www.instagram.com/p/CXvc-Nxs_Np/
In Landskouter gaat het om de volgende werken:
de nutskasten aan Agathea: hier heeft Nigel Leirens de nutskasten van Telenet onder handen genomen met een zwarte kat op een onregelmatig geruite achtegrond met warme kleuren
op de Rooberg ter hoogte van nummer 20 zien we een luchtballon met berghorizon op de nutskast, ook met warme kleuren. Deze is van de hand van Dokter Darko
op de Rooberg ter hoogte van nummer 9 staat een heuse elektriciteitscabine. Die is beschilderd door Valentine Verhaegen en toont wild (een ree en een vos) met roze hemel
foto Gil De VisValentine Verhaegen beschildert de cabine op de Rooberg: mooi eindresultaat!
Verder in Gijzenzele zien we nog kasten met vogels en eentje die lijkt opgebouwd te zijn in baksteen. We verwachten dat de grote elektriciteitscabine op het Sint-Bavoplein in Gijzenzele ook zal beschilderd worden als deel van dit project.
Op maandagavond 6 december belden een 90-tal Landskouternaars in op de virtuele meeting in Teams die Aquafin organiseerde. Daar werd toelichting gegeven over de grote riolerings- en wegeniswerken die ons in 2022 te wachten staan. Dan wordt ons rioleringsstelsel ontkoppeld en gaat het regenwater maximaal gerecupereerd of natuurlijk afgevloeid worden.
Het ontwerp van de werken ligt intussen vast. In januari zou de omgevingsvergunning moeten goedgekeurd worden. Daarna volgt een openbaar onderzoek. Als alles goed verloopt volgt in maart/april de aanbesteding van de werken. Wanneer de aannemer is aangeduid wordt er nogmaals gecommuniceerd met de bevolking over de conrete timing.
Werkgebied van het riolerings- en wegenisproject “Collector Molenbeek -Oosterzele-Noord”
Het grootste deel van Landskouter wordt in 2022 een werf. Met de uitzondering van de Geraardsbergsesteeweg en alles ten oosten van daar alsook het einde van de Aalmoezenijestraat, krijgt Landskouter volledig nieuwe rioleringen. Die zullen samenvloeien aan het kruispunt van de Lembergestraat, Uilhoek en Landskoutersesteenweg. Van daaruit wordt het opgepompt naar een tussenstation aan de Gentweg (Kloosterstraat) en van daar gaat het verder naar de waterzuiveringsinstallatie in Scheldewindeke/Moortsele. Op die manier kan Oosterzele haar zuiveringsgraad verder optrekken van een huidige 40%-60% richting Vlaams gemiddelde van 80%.
Uit de zuiveringsgraad van het afvalwater per gemeente blijkt dat Oosterzele en bij uitbreiding de Vlaamse Ardennen achterop hinken tegenover het Vlaams gemiddelde
Asfalt en fiestpaden
De werken zullen uiteraard hinder veroorzaken, maar men tracht dit te minimaliseren. Zo schuiven de werken op naarmate men vordert en is de toegang tot de woning (met de wagen) slechts enkele dagen niet mogelijk. Dan moet de wagen wat verderop geparkeerd worden. Zelfstandigen en bedrijven kunnen zich informeren zodat bij de latere planning de toegang optimaal kan geregeld worden. Een ploeg zorgt voor de centrale riolering, daarna zorgt een andere ploeg voor de aansluiting aan de woningen.
Van de rioleringswerken wordt gebruik gemaakt om onze wegen te vernieuwen. Het beton zal vervangen worden door asfalt. Enkel in het centrum – zone 30 – komt er zogenaamd ‘uitgewassen beton’. Dat is korrilig en grijs van kleur en dient om de zone visueel te benadrukken. Er komen fietspaden langs de as Rooberg-Lembergestraat, alsook in de Bakker- en Kloosterstraat. Daardoor krijgen de kleuter- en lagere school van VBS De Bloesem een veiliger verbinding voor de zwakke weggebruiker.
Verkeersremmers met rood licht
Op de Rooberg tot aan de zone 30 wordt de gracht verlegd, waardoor een afzonderlijk fietspad kan worden aangelegd. Daarvoor zijn gedeeltelijke onteigeningen nodig.
Detail van de nieuwe weg in het centrum: links zien we de verkeersremmer ter hoogte van Agathea, rechts de parkeerplaatsen rechtover het IJzeren Hekken
De zone 30 wordt afgebakend door twee verkeersremmers: versmallingen waardoor maar één voertuig tegelijk door kan. Eentje halverwege de Rooberg (ter hoogte van nummer 29) en een ander in de Lembergestraat ter hoogte van Agathea. Aan de doorgang op de Rooberg komt zelfs een verkeerslicht. Dat zal op rood zal springen als de maximumsnelheid niet wordt gerespecteerd. In de Aalmoezenijestraat komen ook twee verkeersremmers.
Er komen ook nieuwe straatlantaarns met ledverlichting maar deze vernieuwing staat los van de wegeniswerken en wordt mogelijk later uitgevoerd.
