Padre Renaat,

Tien jaar terug liepen de kerkgangers van Landskouter er wat verweesd bij. Het was immers quasi zeker dat na de dood van Kardinaal Joos een parochietje als Sint Agatha niet meer vereerd zou worden met een pastoor. Landskouter ligt weliswaar een eind van Lourdes, toch is een mirakel ook hier niet uit te sluiten. En aldus geschiedde. In de loop van de maand november 2005 deed het gerucht de ronde dat Landskouter alsnog een pastoor zou krijgen. De tongen kwamen los en na enkele dagen begon de robotfoto van onze nieuwe pastoor op te dagen.

Lector Wim De Vis richt een dankwoord aan Padre Renaat bij de aanvang van de zondagsmis

Het ging om een nog “jonge” pastoor van 60 jaar, met een loopbaan in het St. Lievenscollege, pastoor geweest te Baarle-Drongen en aalmoezenier van heel wat verenigingen. Als klap op de vuurpijl was hij ook nog Padre in het Belgisch leger en wordt hij aldus aangesproken. Maar elk gerucht heeft zijn Dag-Allemaal-kantje en zo komen we te weten dat de Padre vroeger lang haar droeg dat inmiddels totaal van de kaart en de schedel geveegd is. Maar het strafste wist-je-datje was wel dat Padre zich doorgaans verplaatst op een stoere motor.

We schrijven 4 december 2005 en Padre Renaat ging voor de eerste maal in deze kerk voor in de zondagsviering. De reacties waren typisch Vlaams en dus wat onwennig. Maar al gauw zou blijken welk herderlijk vlees we in de kuip hadden. Padre Renaat is niet de man van groot vertoon noch grote woorden maar iemand met des te meer daadkracht. We zien hem in de eredienst voorgaan op zijn eigen specifieke manier. Een doopviering, een ziekenzalving, een uitvaart, een huwelijk of een gewone zondagsviering met vaak een rake homilie weet hij zo persoonlijk te brengen dat gelovigen zich gesterkt en aangesproken weten en zelfs zij die zich niet gelovig wanen worden door zijn aanpak geraakt en geboeid. Padre Renaat is een gelovig man voor alle mensen.

Tot zijn pensionering bij het Belgisch leger was Padre Renaat regelmatig op missie o.a. in Afghanistan, Libanon en Kosovo. Dit militair trekje accentueert alleen maar zijn vurige en oprechte wens van verdraagzaamheid en verzoening. Zo gaat hij regelmatig als boodschapper van de vrede met mensen van bij ons naar het Heilig Land. Een beklijvende ervaring die ik ieder van u durf aan te raden.

Padre Renaat, naast een gelovig man ben je ook een man die de realiteit onder ogen durft te zien met hoop en visie op de toekomst. Zo is inmiddels onze parochie al grotendeels geëvolueerd naar het vernieuwde Kerk zijn in Vlaanderen. De Geloofsgemeenschap van Klein Land van Rode is onder uw impuls uitgegroeid tot een hechte gemeenschap over de parochiegrenzen, ja zelfs de gemeentegrenzen heen. Waar dit aanvankelijk ietwat onwennig was is dit nu de evidentie zelf en geeft het ons als gelovigen een beter gevoel van samenhorigheid en dwingt het ons grensoverschrijdend te denken.

Padre Renaat, wij weten hoe dankbaar u zijt bij de minste hulp die je krijgt. Van acoliet over diaken tot koorzanger, lector, kerk kuiser of welke job ook steeds zijt u erkentelijk voor de minste inspanning. Weet dat al uw parochianen op hun beurt u zeer dankbaar zijn voor uw werk in vaak moeilijke omstandigheden en in een voor de Kerk ontegensprekelijk zeer moeilijke tijd. Gelovigen zullen zelf uit hun schulp moeten kruipen als ze willen dat hun geloofsgemeenschap blijft bestaan las ik onlangs in Kerk en Leven. Bij deze uitdaging weten wij ons gesterkt door u. Wij hopen alvast nog vele jaren van uw engagement te mogen genieten en wees overtuigd dat wij u verder blijven steunen in uw schitterend en deugddoend werk.

Gefeliciteerd met je 10 jaar apostolaat hier in Landskouter en als blijk van onze steun en sympathie dit kleine presentje.

Wim De Vis overhandigt een cadeau aan Padre Renaat – het boek “Geloven in Gent”