De Gazette van Landskouter over Basiel Van Royen

Na de landskouterse post van mei kegen de inwoners van Landskouter deze week een nieuw krantje in de bus. “De Gazette van Landskouter” is volledig gewijd aan de in 1982 overleden dorpsfiguur Basiel Van Royen. Basiel baatte lang het dorpscafé “Gemeentehuis bij Wed. Van Royen” uit met zijn zus Emma.

Dorpsfiguur Basiel Van Royen: zijn leven werd door Krista Bekaert uit de doeken gedaan in een 16-pagina tellend krantje “De Gazette van Landskouter”

De krant is samengesteld door Krista Bekaert en is voornamelijk gebaseerd op een interview die haar man Guy Vekeman in 2008 afnam bij Rachel Bekaert. Rachel is een inmiddels 98-jarige Landskouternaar op rust in Josephine Charlotte in Lemberge. Ze kende Basiel goed want hielp regelmatig in het café.

De Gazette van Landskouter, een uitgave van ’t Seizenscafé volledig gewijd aan Basiel Van Royen

Verscheidene Landskouternaars leverden foto’s van Basiel, Emma, Rachel, het café en andere plaatjes van toen.

Het krantje werd verdeeld via het Seizoenscafé, net zoals de vorige editie van de landskouterse post. Het wordt gefinancierd via een actie waarbij Landskouternaars kunnen intekenen op een “congé-pakket”. Er is keuze uit 3 verschillende pakketten met drank en/of hapjes om de vakantie alvast in stijl in te zetten. Zie daarvoor onze afzonderlijke blogpost Congé-pakket Seizoenscafé.

Share Button

Hallo Meneer de Uil

Landskouter en kerkuilen. Een verhaal van vroeger en nu. Biologie en geschiedenis.

In Landskouter zijn de kerkuilen terug gespot. Dit voor het zesde jaar op rij! Om te broeden zochten zij de laatste jaren steeds hun toevlucht tot de linkse schouw van het pastorijgebouw. Dezer dagen is vooral het mannetje te spotten tussen 23u en 1u ‘s nachts. Hij probeert het vrouwtje te lokken dat dan een legsel produceert tussen de 4 en 7 eieren. Iedere 2 tot 3 dagen wordt er een nieuw ei gelegd dat in 29 tot 34 dagen wordt uitgebroed.

De kerkuil in Landskouter.

Te Landskouter vinden zij het ideale leefgebied waar gras en bouwland worden afgewisseld met kruidenrijke akkerranden, houtwallen, heggen of bosjes waar zij zo lekkere muizen vinden. Het mannetje is iets kleiner dan het wijfje en gaat op jacht. Het wijfje broedt alleen maar. Het voederen van de piepkuikens is toch wat speciaal. De eerste levensdagen worden de harde delen en kop van de muis verorberd door het wijfje, terwijl de zachte delen zoals ingewanden voor het jong zijn. Wie dus een dezer avonden de slaap niet kan vatten en een uiltje wil spotten i.p.v. te vangen, weet waar hij moet zijn.

Er bestaat ook een oud verhaal over een kerkuil van Landskouter. In de jaren zestig was er op het dorp nog een bakkerswinkel (A. Van de Vijver) —bekend voor zijn lekkere confituurtaarten— en een daarnaast gelegen slagerij (H. Broeckaert) die volgens zijn pancarte voor het venster ‘versch inlands vleesch’ verkocht. Alice De Paepe (Lieske) had in het avondlijke duister boodschappen gedaan in de bakkerswinkel maar keerde na enkele ogenblikken totaal ontdaan op haar stappen terug en riep de hulp in van bakkersvrouw Marcella want “er ligt een vent te slapen op het kerkhof want je hoort hem zuchten tot op straat”!

Lieske woonde in het eerste huisje van Moortsele in de Bakkerstraat (nu nr. 30) naast hoeve Gerard Stevens. Ze woonde er samen met haar zoon Gerard (1934-2019) welke ze had overgehouden aan een liefdesrelatie die, zoals vroeger meer gebeurde, haar met een pakske had laten zitten!  De bakkersvrouw trok samen met Lieske naar buiten op verkenning maar moest direct in een lachbui uitbarsten, want zoals zij reeds jaren onder de kerktoren woonde kende zij ook de geluiden errond. In de kerktoren zat namelijk een kerkuil op haar nest en dan maken zij een spookachtig geblaas en gekrijs of iets dat lijkt op menselijk gezucht. Lieske was gerustgesteld en vervolgde haar weg huiswaarts.

Op de foto Gerard De Paepe (genaamd naar zijn moeder) sleet zijn dagen in de Lembergestraat nr. 31 als gebuur van Roger Bockstaele en stierf vorig jaar in wzc OLV te Veldbloemen.

Kerkuilen zitten er niet meer doordat er bij restauratie van de kerk in de jaren zeventig draadconstructies in de galmgaten zijn geplaats ter bescherming tegen wilde duiven. Later aangebrachte nestkasten brachten geen soelaas voor een eventuele terugkeer maar dus blijkbaar wel een schouw naast de kerk.

Share Button

Interview Orville Cottenie

Orville Cottenie, zoon van voormalig CD&V schepen Paul Cottenie, werd op 14 oktober als énige N-VA’er verkozen. Omdat in het CD&V/N-VA kartelakkoord rekening gehouden werd met 3 N-VA verkozenen zal hij een zeer prominente rol spelen in het schepencollege van Van Durme IV.

Orville, hoe ben je in de politiek belandt?
Met mijn actieve vader zat politiek er bij ons al vroeg in. Mijn vader is wel CD&V’er, maar een pak liberaler dan de doorsnee christendemocraat. Ik heb al jaren een N-VA lidkaart en denk liberaal door mijn ondernemerschap. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen werd ik benaderd door de N-VA, maar de mede-vennoten van de Belfius kantorencluster waar ik toen deel van uitmaakte vonden het beter dat niemand in de politiek zou stappen. Vier jaar geleden ben ik zelfstandig uitbater van een Argenta kantoor in Herzele geworden. Ik heb me toen terug aangeboden bij de N-VA. Mijn vrouw (Iris De Munter) is ex-schoonzus van de burgemeester en de zus van N-VA voorzitter Jo De Munter.

Orville Cottentie, N-VA schepen van Oosterzele

Je hebt een eigen, aparte campagne achter de rug.
Dat klopt. Als partij hebben we besloten om geen affiches met individuele foto’s in het straatbeeld te plaatsen. Enkel op de auto of in de eigen tuin. Daarnaast was iedereen vrij. Ik heb zo’n 3.500 huisbezoeken afgewerkt tussen juni en de verkiezingen in oktober, veelal samen met mede N-VA kandidaat Veerle Van de Putte. Die bezoeken waren leerzaam; ik heb er veel notities van bijgehouden.

Hoe voelt het om als énige N-VA’er verkozen te zijn, terwijl de partij toch dacht minstens één extra zetel te halen? (N-VA had twee zetels in de vorige legislatuur)
De verkiezingsuitslag heeft vele weken in de kleren gehangen. We hoopten minstens op het behoud van het aantal zetels (2) en schepenen (2), en zelfs op één zetel/schepenambt meer. De partij heeft een analyse gemaakt van de nederlaag. We hebben te weinig campagne gevoerd, waren te weinig zichtbaar. We wilden Groen volgen in onze campagne: niet te veel verspillen, duurzaam zijn. Bij de huisbezoeken heb ik veel mensen ontmoet die actief willen meewerken. Veel jongeren die willen toetreden tot het bestuur. Dit is een kans om onze ploeg te verjongen en klaar te maken voor de volgende verkiezingen.

Welke bevoegdheden heeft u binnengehaald als schepen?
Lokale economie. Ik ben actief binnen de zelfstandigenvereniging Unizo. Mijn huiswerk is gemaakt, mijn voorbereiding is klaar. Er zijn al concrete plannen, deels gebaseerd op marktonderzoek van Unizo over het koopgedrag van Oosterzelenaren. We willen de lokale ondernemers hierbij betrekken. Ik wordt ook verantwoordelijk voor Jumelages: in 1992 heb ik een jaar gewoond en gewerkt in Oberkirch. Ik had expeditie gestudeerd en een grote transporteur heeft daar zijn basis. Mijn vader werkte toen aan de verbroedering met Oberkirch; Johan Van Hecke was toen nog burgemeester. Verder wordt ik ook verantwoordelijk voor toerisme, erfgoed en dierenwelzijn. Dat laatste is een nieuwe bevoegdheid, iets wat N-VA nationaal nauw aan het hart ligt.

Hoe verliep de verdeling van die schepenambten eigenlijk?
Na de verkiezingen hebben we samengezeten. Er werd onderhandeld met de andere schepenen en sommige dingen lagen gevoelig. Iedereen had verwacht dat ik de bevoegdheid Financiën zou vragen. Professioneel kan dat niet. Het directiecomité van Argenta moest toestemming geven voor mijn schepenambt en Financiën is geen optie.

Bent u verder nog actief in het verenigingsleven?
Op dit moment niet. Ik speel wel muziek in de coverband Das Rock. We spelen Studio Brussel muziek. Ik loop ook marathons en train 3 keer per week. Een druk leven dus, maar met mijn vrouw Iris als ideale partner op kantoor lukt dat.

Orville als bassist bij Das Rock (foto Jean-Pierre Fack)

U stapt als nieuw politicus in een oud kartel (CD&V/N-VA). Gaat u voldoende kritisch kunnen zijn?
Er is een goed bestuursakkoord uitgewerkt. Het kartelakkoord werd grotendeels door de N-VA geschreven. We hebben tot nu toe zeer goed samengewerkt en houden elkaars woord.

In de nieuwsbrieven die u uitstuurde tijdens de campagne verwijst u meermaals naar het raadplegen van het publiek
Ik ben zo ingesteld, wil de mensen raadplegen. Ook in mijn job en gezin werk ik zo. In de mate van het mogelijke zo veel mogelijk mensen betrekken, ook van andere politieke strekkingen.

Hoe ziet u de stroeve relatie tussen meerderheid en minderheid in Oosterzele verder evolueren?
Ik heb een andere ingesteldheid, wil de oppositiepartijen betrekken. Na de verkiezingen heb ik gesprekken gehad met Groen en Open VLD plus. Het is belangrijk om te weten met wie je gaat samenwerken in de toekomst en wil dit zo houden de komende 6 jaar. Je bereikt meer met een inhoudelijk debat dan op de man te spelen.

Tijdens de verkiezingen sprak iedereen over de landelijkheid van Oosterzele, maar op het terrein is daar nog weinig van te zien
In het verleden heb ik mij geërgerd aan het goedkeuren van grote gebouwen in de dorpskern, bijvoorbeeld in Scheldewindeke. In deze legislatuur moeten we rekening houden met een nieuwe manier van leven en rekening houden met de verzuchtingen van onze inwoners. Laten we grote gebouwen vermijden en beroep doen op experten om ons hierbij te helpen in het vergunningsproces. De emmer is vol.

Share Button

Kerst- en nieuwjaarsboodschap

“I screamed at God for the starving child
until I saw the starving child was God
screaming at me”.

Jemen: in drie jaar tijd sterven 85.000 kinderen van de honger, elke 10 minuten sterft een kind – 144 per dag…

“Een individuele brutaliteit krijgt aandacht in de media en roept op tot protest (en terecht!), maar niemand maakt zich druk over het feit dat er dagelijks meer dan 144 kinderen sterven”.

En daar sta je dan, met een wrang en onzalig gevoel, je gebalde vuisten diep in je zakken van onmacht, je vecht tegen de aanzwellende emotiestorm want je kunt dit niet aanvaarden, maar de realiteit is bitter en meedogenloos…hoelang nog ???

… elk jaar opnieuw vieren wij de geboorte van een Kind …
Met welk recht?!?

In het begin was Gods Zoon er al. Hij was bij God, en hij was zelf God. In het begin was hij al bij God. Het leven dat hij brengt, is het licht voor de mensen. Gods Zoon kwam naar de wereld, die hij zelf gemaakt had. Maar toen hij in de wereld was, begrepen de mensen niet wie hij was. Hij kwam bij zijn eigen mensen, maar die wilden niet in
hem geloven.

Toch waren er ook mensen die wel in hem geloofden. Zij mochten kinderen van God worden. Dat betekent dat ze op een nieuwe manier geboren zijn. Niet op de gewone manier, uit een vader en een moeder. Maar op een hemelse manier, uit God.

Gods Zoon is een mens geworden. Hij heeft bij ons gewoond. In hem hebben wij Gods hemelse macht gezien. Hij is Gods enige Zoon, die bij de Vader vandaan gekomen is. In hem waren Gods liefde en trouw volledig aanwezig. (Johannes 1)

De kerststal anno 2018…

Met het beeld van een moeder en haar kind, ergens in een vluchtelingenkamp, leggen we het jaar 2018 neer. Wij zetten onze reis verder door de tijd en stappen 2019 in …
misschien ontmoeten we elkaar weer binnenkort en zal vriendschap en vertrouwen onze dagen kleuren… Weten dat wij bij elkaar terecht kunnen, dat wat er ook gebeurt wij er niet alleen zullen voor staan, dat een gepast woord op het goede moment wonderen verricht…

Kerstmis nodigt ons uit om er het komende jaar weer in te vliegen en voluit te leven en uit te zien naar jouw deugddoende nabijheid. Laat ons ook doen wat wij kunnen om zoveel mogelijk kinderen het levenslicht te gunnen want elk kind is uit God geboren.

Om je dit te zeggen en je alle goeds toe te wensen
voor het nieuwe jaar
stuur ik jou dit kaartje.
God zegene en beware je.

Share Button

Agathea ambassadeur ‘Lekker Oost-Vlaams’

Marjolein en Christophe Steurbaut-Vandersteene zijn met feestzaal Agathea uitgeroepen tot ambassadeurs ‘Lekker Oost-Vlaams’, een label voor de consument die op zoek is naar lokale, authentieke producten met een verhaal.

Lekker Oost-Vlaams is een initiatief van de Economische Raad voor Oost-Vlaanderen en de Provincie Oost-Vlaanderen, i.s.m. Toerisme Oost-Vlaanderen. Samen met 207 streek- en hoeveproducenten promoten ze de lokale producten uit Oost-Vlaanderen.

Marjolein en Christophe met hun nieuw uithangbord als Ambassadeur ‘Lekker Oost-Vlaams’

Bovendien speelt ook de trots om het lokale een toenemende rol: het label helpt de lokale producent vooruit en bevordert zo de tewerkstelling. Tegelijk leggen de producten minder kilometers af naar het verkooppunt, een duurzaam argument dus.

Naast producten en producenten zijn er ook streekwinkels en ‘ambassadeurs’ — zaken die werken met Lekker Oost-Vlaamse producten. Agathea maakt nu deel uit van een select lijstje van 7 horecazaken in Oost-Vlaanderen die deze titel dragen.

«We hebben deze titel in ontvangst mogen nemen in november 2018. Zo promoten we de Oost-Vlaamse streekproducten alsook de economie. Je kan dan ook bij ons terecht voor een menu gebasseerd op lokale producten!»

Christophe Steurbaut

Zo werkt Agathea met onder andere Breydelspek en -ham, Ganda Ham, worsten en preskop van Noyen, kaasproducten Het Hinkelspel, mattentaarten en cuberdons. Van drank wordt Pater Lieven en Ename geserveerd en Oosterzeelse producten zoals Balegemse jenever en de waters van Ginstberg. Ook de zuivelproducten van de Vierhoekhoeve zijn erkend als authentiek Oost-Vlaams streekproduct.

O’de Flander

Eerder was Agathea al ambassadeur O’de Flander geworden, nadat zowel Marjolein als Christophe de jenevercursus volgden en ze een assortiment Oost-Vlaamse graanjenevers op hun menukaart aanbieden.

Een O’de Flander jenever is gemaakt in de provincie Oost-Vlaanderen, moet een minimum alcoholgehalte hebben van 35° en is gemaakt op basis van graanalcohol. Het product is door de Europese Unie geografisch beschermd.

Share Button

Interview Marina en Gerrit, 14° en 15° op de lijst Open VLD plus

Bij het publiceren van de lijst kandidaten van de liberale partij Open VLD plus voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober (zie ons artikel van 15 augustus) viel een mooie verrassing uit de bus: twee kandidaten uit Landskouter! We gingen onmiddellijk op zoek naar Marina Niemegeers-Bovyn en Gerrit Comhaire, beiden uit de Aelmoezenijestraat. Ze staan respectievelijk 14e en 15e op de lijst.

Gerrit Comhaire en Marina Niemegeers-Bovyn. De liberale kandidaten uit Landskouter zijn klaar voor een dubbelinterview voor de landskouterse post.

De kandidatenlijst van Open VLD plus werd in de voorbije maanden maar met mondjesmaat gecommuniceerd. Het zag er lang naar uit dat de liberalen geen kandidaten zouden vinden in Landskouter. Erna Roegiers-Tondeleir blijft de partij steunen, maar is geen kandidate meer. Op 14 augustus, twee maanden voor de verkiezingen, kwam lijsttrekker Filip Michiels met de definitieve lijst naar buiten en daar staan ook Landskouternaars Marina Niemegeers-Bovyn en Gerrit Comhaire op.

Gerrit werkt in Lochristi als verkoper van tuinmeubelen, maar gaat eerstdaags op pensioen. “Ik kom uit de levendige bloemekenswijk in Lovendegem waar iedereen mekaar kent. Van jongsaf ben ik liberaal, mijn ouders waren zelfstandig, het was belangrijk om veel mensen te kennen. Na mijn scheiding heb ik nieuwe liefde gevonden in Landskouter. Het is toch even aanpassen; hier is er minder leven in ’t dorp”, aldus Comhaire, die voorzitter was van Open VLD in Lovendegem. “Nationaal voorzitter Rutten spoorde mij aan om mij ook hier in Oosterzele te engageren in de politiek en nu ben ik ondervoozitter van de afdeling. Dienstbetoon is mijn passie. Is de openbare verlichting kapot? De burgemeester ging het oplossen, maar na twee weken was er nog niets gebeurd. Ik heb dan zelf Eandis gebeld en twee dagen later was het opgelost. Ik krijg het op mijn heupen van loze beloftes. Ik zal zelf nooit iets beloven, maar wel proberen en ook feedback geven als het niet lukt”. Comhaire daagt dus meteen burgemeester Van Durme uit.

Marina Bovyn en haar man Hans Niemegeers kwamen in 1986 in Landskouter wonen. De eerste kennismaking met de gemeentepolitiek was via de nonkel van Hans – Ernest De Witte – liberaal ere-schepen van Oosterzele en politiek actief tussen 1971 en 2006 (overleden in 2013). “Later hebben we dezelfde steun gegeven aan Erna (Tondeleir) die Landskouter een stem gaf in de gemeentepolitiek. Nu Erna stopt werd mij gevraagd om in haar voetsporen te treden en de belangen van alle inwoners van Landskouter te verdedigen en hun stem te laten horen in het gemeentehuis”, aldus Marina. Ze heeft twee dochters en 2 kleinkinderen en werkt bij de liberale vakbond op de boekhouding. We kennen Marina als bestuurslid van de Ploegfeesten en medewerkster van de Paaseierenraap en Sinterklaasfeest. “Bij die laatste initiatieven worden de opbrengsten geschonken aan organisaties die zich inzetten voor de zwakkeren onder ons en dat is mijn grootste zorg: kinderen, senioren en minder-validen”. Zo laat Marina duidelijk weten wat haar voornaamste politieke drijfveer is.

Mogelijkheden in Landskouter

Welke verbeteringspunten zien de kandidaten voor Landskouter? “De pastorietuin, het enige plekje openbaar groen in ’t dorp, moet behouden blijven. Onbegrijpelijk dat het gemeentebestuur dit verkaveld heeft zonder enig overleg met de bevolking”, aldus Marina. “Ik heb ook de ambitie om de schoolomgeving veiliger te maken”.

Gerrit verwijst dan weer naar het kruispunt van de Aalmoezenijestraat met de Geraardsbergsesteenweg. “Er wordt daar nogal gevlamd. En waarom stopt de trein niet in het weekend?” Marina knikt. Ze herinnert zich nog hoe ze destijds heeft meegeholpen om de halte te behouden, door iedereen te mobiliseren toen de NMBS een telling organiseerde.

“Een buurtwinkel zou wel handig zijn”, stelt Marina. “Dat zou dan eventueel op de Geraardsbergsesteenweg kunnen, dan hebben ze passage” aldus Gerrit.

Gerrit brengt nog een aantal aandachtspunten naar voren. Hij is niet tevreden met het afvalbeleid in de gemeente, De prijs is sterk gestegen sinds er per gewicht gerekend wordt en de milieubelasting is nog niet gezakt. Gerrit is DJ bij Topradio en heeft een BTW nummer. “De lokale taksen zijn hier een stuk hoger dan in Lovendegem”.

Communicatie

Hoe houden deze kandidaten voeling met de bevolking? Gerrit: “Mijn specialiteit is van deur tot deur te gaan om een babbel te slaan. Véél beter dan op feestjes kaartjes uitdelen. Burgemeester Van Durme steekt zijn kop binnen en geeft zijn kaartje af – het is zeer kort”.

Marina: “Ik luister graag, ben beschikbaar voor de mensen en laat hen praten. Welke noden hebben ze? Weten ze waar ze terecht kunnen? Hoeveel subsidies bestaan er niet waar de mensen – zwakkeren dan nog – gewoon niet van af weten? Wordt dit nu voldoende pro-actief meegedeeld?” Gerrit bevestigt: “Mensen hebben behoefte om geholpen te worden, al is het maar met een babbel. Ze worden soms aan hun lot overgelaten”.

Gerrit had als voorzitter van Open VLD in Lovendegem een goede relatie met de CD&V. “Ik ben voorstander om ook positief te zijn voor andere partijen. In de bibliotheekraad klikt het goed met individuen van andere partijen, al blijft dat bescheiden”. Marina verkiest een goed debat boven ruzie maken, “zolang alles realistisch en uitvoerbaar is”.

Verwachtingen

Beide kandidaten hebben de ambitie om verkozen te worden. Gerrit is blij dat de liberalen onder eigen naam Open VLD opkomen en heeft goede verwachtingen. “We gaan ons vel duur verkopen. Ik weet dat de burgemeester er niet gerust in is”.

 

Share Button

Interview Elsy De Wilde, 6e plaats op kartellijst CD&V / N-VA

Elsy De Wilde heeft een mooie zesde plaats bekomen op de CD&V / N-VA kartellijst, na vier huidige CD&V leden van het schepencollege Van Durme, Meuleman, Verdonck en De Turck en Filip Vermeiren uit Scheldewindeke. Zo is meteen ook elke deelgemeente van groot Oosterzele vertegenwoordigd in de top 6.

De kandidate uit Landskouter werd ook benaderd door andere partijen, maar koos voor CD&V. Er zit trouwens een christendemocratische traditie in de familie De Wilde. Elsy maakt deel uit van een groep CD&V nieuwelingen die een centrale plaats innemen op de lijst en van onderuit geduwd worden door meer ervaren kandidaten. Zoals u weet presenteren de N-VA kandidaten zich in blok onderaan de lijst.

Elsy De Wilde staat op de zesde plaats, lijst CD&V / N-VA, voor de gemeenteraadsverkiezingen op 14 oktober 2018 (foto via Elsy)

In het najaar van vorig jaar trad Elsy op de voorgrond toen haar buren na een woningbrand op straat stonden. In een mum van tijd had ze een benefiet op poten gezet met inzamelingen van klederen en allerhande spullen. Op 1 december volgde een geslaagde benefietavond.

Elsy zet zich graag in voor mensen die het nodig hebben. Ze houdt van uitdagingen die op het eerste zicht onmogelijk lijken en is gewoon van lange dagen te werken. Uit haar plaats op de lijst, vlak na de huidige CD&V schepenen, blijkt ook haar ambtie. “Ik ben nu al zaken aan het bekijken zoals het gemeentedecreet en de verkiezingswet” zegt Elsy. “Samen met de schepenen wil ik me inwerken in dossiers zoals de N42 en ruimtelijke ordening. Ik zit het werk volledig zitten, het boeit mij al lang en ik volg het op de voet.”

Communicatie

Elsy kan nog veel leren en luistert ook graag naar de mensen. “Misschien moeten we ’s een poll organiseren, de mensen bevragen, over thema’s zoals een eventuele gemeentefusie of de toekomst van onze kerken”. Ze wil ook duidelijk communiceren, via een eigen webpagina of facebook bijvoorbeeld waar de drempel zeker voor jongeren een stuk lager is. “Mensen mogen mij altijd bellen; ik sta ook open voor kritiek. Mijn enig minpunt is misschien dat mijn hart op de tong ligt”, aldus Elsy.

Over de geplande verkoop van de pastorijwoning en de verkaveling van de pastorietuin geeft Elsy toe dat er soms te snel beslist wordt. “In zo’n gevoelige dossiers is het beter wat tijd te nemen, te luisteren en goed te communiceren. Het zou jammer zijn voor Landskouter om de Padre te verliezen”.

Onlangs zagen we haar ook als voortrekker voor het op te richten BIN (Buurt Informatie Netwerk) Landskouter-Gijzenzele. Dat zijn de enige twee deelgemeenten die nog geen BIN kennen. Directeur operaties van de politiezone Rhode & Schelde Eric Vandeputte had haar gevraagd om dit BIN mee te organiseren. “Veiligheid is belangrijk voor mij, zeker na de inbraakgolf vorig jaar. Voetpaden en fietspaden vind ik ook belangrijk, alsook de veiligheid van schoolgaande kinderen. Er is nood aan speelstraten. En ik wil mij ook inzetten voor het behoud van de landelijkheid van Oosterzele” stelt Elsy.

Samenwerking met oppositie

Hoe ziet Elsy de nu soms stroeve samenwerking met de oppositie evolueren? “Open VLD plus komt vaak met goede ideeën, bvb. over jeugdwerking. Ik zie mogelijkheden om met een jonge generatie samen te werken. Maar de oppositie moet ook de realisaties van de meerderheid erkennen, zoals bvb. het Huis van het Kind. Groene thema’s worden belangrijk, maar moeten realistisch en uitvoerbaar blijven”, knipoogt ze ook naar de kleinere oppositiepartij Groen Oosterzele.

Ze zit met de andere jong-CD&V’ers op dezelfde golflengte. Die vormen op de lijst een middenblok tussen de lijsttrekkers en -duwers. Ze gaan al ’s samen op stap. Elsy amuseert zich graag en wil dat de mensen haar zien zoals ze is. Ze wil even aanspreekbaar blijven als tevoren, maar er dan nog meer gevolg aan kunnen geven. Ze wil een stem zijn voor Landskouter. “Als kleinste gemeente is dat nodig; kleinere gemeenten mogen meer aandacht krijgen”, besluit Elsy.

 

Share Button

Nieuw financieel beheerder voor Gemeente en OCMW

In de gemeenteraad van 25 januari legde Elke Demeulenaere de eed af als financieel beheerder voor Gemeente en OCMW. Daarmee wordt ze vanaf 1 februari a.s. aangesteld als financieel beheerder voor Gemeente en OCMW Oosterzele.

foto LinkedIn

In 2008 studeerde Elke af als master in de bedrijfseconomie en ging daarna onmiddellijk aan de slag aan de Universiteit Gent als onderzoeker aan de Vakgroep Accountancy & Bedrijfsfinanciering. Eind 2013 startte ze als organisatiemedewerker financiën op de dienst Boekhouding van het provinciebestuur Oost-Vlaanderen om daarna als financieel beheerder voor het OCMW Melle te werken.

Share Button

Een selfie is mooi, maar familie- en vriendenfoto’s zijn mooier

Onze gemeente Oosterzele leeft, maar laten we vooral attent blijven voor onze families, vrienden, buren en kennissen.

70 jaar markt , 40 jaar wielerclub Zwervers , 40 jaar gemeentelijke muziekschool, de kerstmarkt in het weekend van 9 en 10 december van en door onze buurtwinkels , de nieuwjaarsreceptie in Landskouter op 7 januari 2018 om 17 u . Oosterzele onderneemt! En er is meer. LED-verlichting , weging afvalfractie zodat er beter gesorteerd wordt en minder moet worden betaald, een mobiliteits- en communicatieplan, diverse betaalbare woonprojecten in bijna alle deelgemeenten met huur / koop , voor jong en minder jong , voor zorg en minder zorg , assistentiewoningen, studio’s , appartementen met een of meerdere slaapkamers zodat iedereen van Oosterzele in Oosterzele kan blijven wonen.
Naast het behoud van ons  landelijk Oosterzele ijveren we steevast ook voor een veiliger Oosterzele met camera’s op de N42 die de dievenbendes succesrijk aanpakken. Een veiliger Oosterzele houdt tegelijk in dat we allemaal iets trager door onze straten en dorpskernen rijden.

Johan Van Durme met Sinterklaas, zijn zwarte Pieten en enkele kinderen tijdens het benefiet voor de familie De Corte in GC De Kluize

Voorts is er onze onverdroten inzet voor een betaalbare, maar uitstekende kinderopvang tijdens de schooldagen en buiten de schooldagen op sportkampen en jeugdinitiatieven. Alsook voor een betere digitale dienstverlening, zie daarover onze website Oosterzele. Er is reeds veel mogelijk om via de computer met gemeentelijke formulieren om te gaan.

Een sociaal  Oosterzele met inzet voor onze zieken (ziekenzorg), voor mensen met tegenslagen en minderbedeelden…. Laat ons hart spreken met Kerstmis en Nieuwjaar in het vooruitzicht.

Hoopvol en gedreven

Uw Burgemeester
Johan Van Durme

De Burgemeester op AVS

Deze week stond Van Durme ook centraal in de reeks #deburgemeester op AVS. Het Oost-Vlaams televisie beschrijft haar reeks als volgt:

Met ‘ De Burgemeester’ trekken we naar alle gemeentes uit onze regio. We gaan er een week op stap met de respectieve burgemeesters. Niet om hun politieke agenda te controleren wel in tegendeel. We willen kennis maken met de man of vrouw die even de sjerp los laat en zich inlaat met de kleine en grote dingen uit het dagelijks leven. Want ook de burgemeester heeft z’n hobby, z’n passie, z’n familieleven.

U kan de reeks herbekijken via de website van AVS: http://www.avs.be/programmas/de-burgemeester

Hieronder alvast de reeds gepubliceerde afleveringen.

https://vimeo.com/245886172

https://vimeo.com/246080851

https://vimeo.com/246233616

Share Button

Het leven na de brand

In het 13e jaar dat Veronique en Koen in hun huis te Landskouter wonen, op vrijdag de 13e oktober, slaat het noodlot toe. Hun woning en bezittingen gaan in vlammen op. Gelukkig raakt niemand gewond. Koen vertelt over de moeilijke weken voor zijn gezin. Hij uit zijn dankbaarheid voor de grote golf van solidariteit. Hij wil u laten weten hoe het met hen gaat.

Die noodlottige vrijdagmiddag was Koen al bijna thuis van zijn werk. Op de Rooberg krijgt hij telefoon van Veronique. Ze heeft een klop gehoord in huis, er volgt hevige rookontwikkeling. Wanneer Koen arriveert komen de vlammen al uit het dak; hij kan nog twee computers uit het huis halen. De hond en 11 van de 13 katten worden met de hulp van spoorwegwerkers gered. Het gezin wordt opgevangen bij André en Erna Rogiers-Tondeleir, hun buren net over de spoorweg.

Dat weekend kunnen de De Cortes terecht bij familie in Deinze. Het gezin wordt wel gesplitst tussen de woning van de schoonouders en die van de schoonzus 4 straten verderop. Diezelfde avond worden aankopen gedaan in de Carrefour in Sint-Denijs-Westrem. Koen wordt er aangesproken door Landskouternaars die voor hen spullen aan het kopen zijn. Elsy De Wilde had intussen toestemming gevraagd om op facebook een actie op te zetten: de eerste tekenen van een massale solidariteitsgolf.

Koen De Corte (foto@ulrik.be)

Inzamelactie gigantisch succes

Het inzamelen van kleren wordt een overrompeling. Padre Renaat doet een oproep tot solidariteit via een pamflet in de brievenbussen. Elsy is die zaterdag in de weer van 5u ’s ochtends tot 7u ’s avonds. Voor de massa ingezamelde kleren wordt uiteindelijk een container gevonden. Die wordt maandag geplaatst voor de noodwoning in Scheldewindeke die het gemeentebestuur ter beschikking stelt van het gezin.

Op 22 oktober betrekt het gezin de noodwoning, na het vinden van de meest geschikte meubels uit het aanbod van de gemeenschap. Toch is Koen niet helemaal tevreden. De woning is te klein voor het gezin. Mankementen worden wel een voor een met het OCMW weggewerkt, maar het grootste probleem is de afstand naar de school in Lemberge. Het gezin zoekt nog steeds naar een geschikte huurwoning in Landskouter of Lemberge.

https://www.facebook.com/koen.decorte1/posts/1695994973765349

Diefstal

Koen komt regelmatig terug naar het door brand getroffen huis. Zo moest hij de digicorders van Telent gaan halen. Hoewel die door de brand half gesmolten zijn, eiste het bedrijf deze terug. Op dat moment doet hij een akelige ontdekking. Er is ingebroken. De palletkachel die hij in zijn werkkot had gestoken, is verdwenen, samen met een ladder en werkmateriaal. Zijn aanhangwagen is ook weg. Die wordt later door een boer in Scheldewindeke teruggevonden.

Hij stelde ook vast dat een haag, aflsuiting en zakken fruit op zijn hof waren stukgereden, wellicht door de aannemer die in opdracht van de gemeente de overgebleven dakleien van de woning kwamen verwijderen.

Nieuwbouw

De woning is verloren, maar Koen wil een nieuwe bouwen. Eerst wachten tot de bank en de verzekeringsmaatschappij het dossier verwerkt hebben. Hij kent al iemand die de afbraak wil doen, heeft een aannemer op het oog en werd ook benaderd door een architect. Toen de juffen en leraars in Lemberge aan dochter Chloë vroegen wat de familie gelukkig zou maken, antwoordde ze “ik wil mijn huis terug”.

Veronique en Koen beloven hun kinderen dat ze hun bezittingen zullen terugkrijgen. Ze vragen enkel geduld en hebben aan elkeen gevraagd wat hun prioriteit is. Winkelen is soms moeilijk. Als Koen in een speelgoed- of meubelwinkel iets herkenbaars ziet, denkt hij aan waar dat stond in het huis.

Naast de inzamelactie van burgers kon het gezin ook rekenen op steun van handelaars zoals het Zoeteke, slagerij Günther en Wendy of de melkboer uit Oosterzele. De schoonvader schreef grote ketens aan. Zo kregen ze bij Dreamland 5 boekentassen voor de kinderen, volledig gevuld met spullen. Bij een kledingketen mochten ze kiezen uit stockoverschotten.

Koen is oprecht blij met al die hulp, al blijft het aannemen altijd een beetje moeilijk. Hij is enorm dankbaar aan iedereen, in het bijzonder Elsy De Wilde. Hij had niet gedacht dat de solidariteitsactie zo’n omvang zou krijgen.

Hechtere familie

In de eerste weken na de brand wordt je geleefd, zegt Koen. Zelf is hij hartpatient en kreeg hij extra medicatie. Ieder lid van het gezin kreeg de weerslag van de brand op een ander moment. Maar uiteindelijk is de familie hechter geworden. De ouders laten hun kinderen niet meer alleen. Als Koen boodschappen doet wil hij zo snel mogelijk terug naar huis.

Share Button