De landskouterse post van mei werd bedeeld in ’t dorp, samen met een zakje zonnebloemzaad. Zo kan ieder van jullie die kan zaaien in de voortuin zodat Landskouter een zonnebloemendorp wordt!
Wie geen voortuin heeft kan de zaadjes binnen planten en ze eventueel later in een stukje openbaar groen plaatsen. Of deze plaat door de kinderen laten inkleuren en voor het raam hangen.
Neem in augustus- september, wanneer de zonnebloemen in bloei staan, een selfie bij jouw zonnebloemen en stuur die door naar Seizoenscafé (seizoenscafe@landskouter.be) zodat we ze kunnen publiceren in de landskouterse post.
Zadenbib
In de bibliotheek van Oosterzele kan je zaden ruilen voor in je tuin.
Het systeem werkt zo : je kan er gratis zaad afhalen maar er wordt van jou verwacht dat je dan zelf zaad van bloemen, groenten of vruchten terug binnen brengt. De bib verpakt de zaden en labelt ze met de nodige info erop en ligt ze klaar voor de volgende kandidaat tuinier!
Kijk snel wat ze ter beschikking hebben op MijnTuin.org, klik dan op Community, ZadenBib, Bibliotheken en zoek naar Bib Oosterzele in de lijst.
Hoe een maximum aan rendement halen uit een beperkte moestuin?
Tip: werk in de hoogte Je kan dit doen door gebruik te maken van paletten. De pompoenplanten groeien langs de palet omhoog en zorgen ervoor dat de vruchten, de pompoenen, niet op de grond liggen en gemakkelijk kunnen geoost worden.
De onderliggende oppervlakte kan op zich gebruikt worden voor andere planten zoals bijvoorbeeld aardappelen.
Men kan de paletten tegen elkaar vastmaken of een palet vastmaken aan een paaltje.
Landskouter en kerkuilen. Een verhaal van vroeger en nu. Biologie en geschiedenis.
In Landskouter zijn de kerkuilen terug gespot. Dit voor het zesde jaar op rij! Om te broeden zochten zij de laatste jaren steeds hun toevlucht tot de linkse schouw van het pastorijgebouw. Dezer dagen is vooral het mannetje te spotten tussen 23u en 1u ‘s nachts. Hij probeert het vrouwtje te lokken dat dan een legsel produceert tussen de 4 en 7 eieren. Iedere 2 tot 3 dagen wordt er een nieuw ei gelegd dat in 29 tot 34 dagen wordt uitgebroed.
De kerkuil in Landskouter.
Te Landskouter vinden zij het ideale leefgebied waar gras en bouwland worden afgewisseld met kruidenrijke akkerranden, houtwallen, heggen of bosjes waar zij zo lekkere muizen vinden. Het mannetje is iets kleiner dan het wijfje en gaat op jacht. Het wijfje broedt alleen maar. Het voederen van de piepkuikens is toch wat speciaal. De eerste levensdagen worden de harde delen en kop van de muis verorberd door het wijfje, terwijl de zachte delen zoals ingewanden voor het jong zijn. Wie dus een dezer avonden de slaap niet kan vatten en een uiltje wil spotten i.p.v. te vangen, weet waar hij moet zijn.
Er bestaat ook een oud verhaal over een kerkuil van Landskouter. In de jaren zestig was er op het dorp nog een bakkerswinkel (A. Van de Vijver) —bekend voor zijn lekkere confituurtaarten— en een daarnaast gelegen slagerij (H. Broeckaert) die volgens zijn pancarte voor het venster ‘versch inlands vleesch’ verkocht. Alice De Paepe (Lieske) had in het avondlijke duister boodschappen gedaan in de bakkerswinkel maar keerde na enkele ogenblikken totaal ontdaan op haar stappen terug en riep de hulp in van bakkersvrouw Marcella want “er ligt een vent te slapen op het kerkhof want je hoort hem zuchten tot op straat”!
Lieske woonde in het eerste huisje van Moortsele in de Bakkerstraat (nu nr. 30) naast hoeve Gerard Stevens. Ze woonde er samen met haar zoon Gerard (1934-2019) welke ze had overgehouden aan een liefdesrelatie die, zoals vroeger meer gebeurde, haar met een pakske had laten zitten! De bakkersvrouw trok samen met Lieske naar buiten op verkenning maar moest direct in een lachbui uitbarsten, want zoals zij reeds jaren onder de kerktoren woonde kende zij ook de geluiden errond. In de kerktoren zat namelijk een kerkuil op haar nest en dan maken zij een spookachtig geblaas en gekrijs of iets dat lijkt op menselijk gezucht. Lieske was gerustgesteld en vervolgde haar weg huiswaarts.
Op de foto Gerard De Paepe (genaamd naar zijn moeder) sleet zijn dagen in de Lembergestraat nr. 31 als gebuur van Roger Bockstaele en stierf vorig jaar in wzc OLV te Veldbloemen.
Kerkuilen zitten er niet meer doordat er bij restauratie van de kerk in de jaren zeventig draadconstructies in de galmgaten zijn geplaats ter bescherming tegen wilde duiven. Later aangebrachte nestkasten brachten geen soelaas voor een eventuele terugkeer maar dus blijkbaar wel een schouw naast de kerk.
De statige kastanjeboom achter de pastoriewoning van Landskouter kreeg een 4 uur durende snoeibeurt van arborist Jarno Vandaele. Dat leverde mooie beelden op genomen door Eddy Peeters.
Nu Padre Renaat verhuisd is naar Gent maakt de gemeente Oosterzele zich op voor de verkoop van de pastoriewoning. Daar hoort ook het opsmukken van de kastanjeboom bij die net achter de pastoriewoning staat. Als werknemer van het bedrijf die deze eenmalige opdracht kreeg mocht Landskouternaar Jarno Vandaele zich 4 uur lang uitleven op een van zijn favoriete bomen. Enkele jaren terug mocht hij van Padre al ’s in de boom kruipen.
Arborist Jarno Vandaele vanuit de kastanjeboom achter de pastoriewoning (foto Eddy Peeters)
“De boom is ongeveer 200 jaar oud, maar voor die leeftijd toch niet overdreven hoog, niet hoger dan 30 meter. De kerktoren is ongeveer 50 meter. Hij heeft zich wel in de breedte kunnen uitzetten”, aldus Jarno. Een deel van het werk was dan ook overhang te snoeien. Er werd ook dood hout uitgehaald, hoewel kastanjehout niet snel loskomt. “Kastanje is sterk hout, het is mijn favoriete boomsoort en dit examplaar is echt wel een parel, de oude parel van Landskouter. Ga de kruin maar ’s bekijken van onderuit. Deze boom verdient om als erfgoed te worden erkend”, argumenteert arborist Vandaele
horizontaal snoeien – werk voor een professional (foto Eddy Peeters)
Hoewel het bedrijf ook al lindes snoeide in Moortsele krijgt het toch niet veel opdrachten van de gemeente Oosterzele. “In Sint-Martens-Latem en De Pinte is er meer groen en dus meer snoeiwerk. Gelukkig zien we privé initiatieven in Landskouter zoals het aanplanten van bomen door Bos+ of de vijver naast de Rooberg die door de nieuwe eigenaars op orde werd gezet”.
Als psychologe, geïnteresseerd in het gedrag van mensen, voerde ik een longitudinale studie uit naar slechte manieren. Het ging om een grondige omgevingsanalyse. Alle gegevens zijn anoniem verwerkt.
Gedurende 1 jaar verzamelde ik 1 keer per maand het afval tijdens een wandeling van 1,5 km, langs de rand van het bos waar wij wonen. En het is bewezen: mensen die ongezond eten of drinken zijn slecht gemanierd. De keuze voor gesuikerde frisdranken, alcohol, fastfood of sigaretten veroorzaakt duidelijk een gebrek aan goede manieren. ????
Door het afval dat bij deze ongezonde levensstijl hoort te dumpen langs het bos bewijzen de gebruikers dat ze niet alleen een slechte smaak hebben (qua eten en drinken, de rest kan ik zo gauw niet zien), maar vooral slechte manieren. Maandelijks vul ik minstens een vuilniszak (met dank aan Mooimakers en Gemeente Oosterzele), soms 2 of meer. Daarin zitten vooral: blikjes Coca-Cola, blikjes Jupiler en restanten van een ‘maaltijd’ van McDonald’s. Daarnaast ook sigarettenpeuken en cd hoesjes. (Dit laatste houdt natuurlijk geen verband met een ongezonde levensstijl, wel met een slechte muziekkeuze.)
Ik heb geen verband gevonden met leeftijd, sociaal-economische status, woonplaats, herkomst of geslacht. Ik heb daar ook niet naar gezocht ?. Omdat niemand van mijn fb-vrienden zich schuldig maakt aan het storten van zwerfvuil mist dit nieuwe bewijs (uit een wetenschappelijke-studie-met-een-knipoog) wat impact. Delen mag dus. ❤️
(En wie ook graag meedoet: check eens op www.mooimakers.be wat je zelf kan doen)
U herinnert zich donderdag 25 juli wellicht nog. In de loop van die week bleven de temperaturen maar stijgen en stijgen. De tweede hittegolf in Vlaanderen was in de maak, er zou er nog een volgen in augustus. Maandag 22 juli werd de grens van van 30°C overschreden. Woensdag hadden we reeds 37°C bereikt. Hoe de temperatuur die bewuste donderdag evolueerde in Landskouter kunnen we volgen dankzij het semi-professioneel weerstation van Eddy Peeters naast de kerk.
het weerstation van Eddy Peeters in zijn achtertuin – weerelementen worden er gemeten op 2,5 meter boven het maaiveld. Dank aan Eddy voor het delen van zijn gegevens!
Iets na middernacht was het nog 22,5°C. Die nacht zou de temperatuur niet onder de 20°C grens komen. Om 9u ’s ochtends was het al 27°C en om kwart over tien werd de 30°C grens doorbroken.
https://www.instagram.com/p/B0WJDA6otU5/
Uiteindelijk bleek de maximumtemperatuur niet 41°C te bedragen maar wel 42,8°C – gemeten in Landskouter
Om half drie ’s namiddags viel dan de magische 40°C grens. De vochtigheidsgraad bedroeg toen 33%. Pas rond 19u zouden we terug onder de 40°C duiken. Op dat moment was de vochtigheidsgraad teruggevallen tot nauwelijks 11%. De zo’n aan 40°C heeft dus een verschroeiend effect op de natuur.
De uiteindelijke maximumtemperatuur werd gemeten tussen kwart na 5 en kwart na 6 ’s avonds en klokte af om een verbazingwekkende 42,8°C. Er liepen weinig mensen buiten maar zij die het toch even moesten doen kunnen getuigen dat het echt lastig was en niet zonder gevaar. Landskouter ontsnapt dus niet aan de opwarming van de aarde!
Ook de nacht die er op volgt wordt de warmste ooit. In Landskouter daalt de temperatuur nauwelijks onder 23°C.
Fornalab, onderdeel bosbeheer van het departement milieu binnen de Universiteit Gent, test momenteel in het Aelmoeseneiebos wetenschappelijke toestellen uit die de CO2 opname van het bos meet. Het doel is om dit later te gebruiken in het Kongobekken waar zo’n “fluxtoren” inzicht moet verschaffen in de C02 opslagcapaciteit van het Afrikaans regenwoud. Eventuele problemen kunnen hierdoor opgelost worden vooraleer de set-up daar wordt geïnstalleerd. De eerste verzamelde data leert ons dat het Aelmoeseneiebos met dag en nachtcycli “ademt”. Er werd gemeten van 21 juli 2019 (200) tot en met 18 augustus 2019 (230).
Meettoren in het Aelmoeseneiebos (foto ForNaLab)
Bij aanwezigheid van daglicht is het bos fotosynthetisch actief en zal het CO2 opnemen. Bij te weinig licht (’s nachts) stoot het bos CO2 uit (groen, bovenste grafiek, zie onder). Dit laatste is echter minder dan wat het bos overdag aan CO2 opneemt, wat bewijst dat het bos een belangrijke rol speelt in de opname van CO2. Voor water is het omgekeerde waar: tijdens de dag wordt er waterdamp afgegeven terwijl ’s nachts de stomata (huidmondjes) sluiten en de waterdampafgifte stopt (blauw, middelste grafiek).
metingen van CO2, H2O en temperatuur tijdens de periode (ForNaLab)
Bomen zien af tijdens hittegolf
Als we verder ingaan op de data, valt het op dat ook de bomen het lastig hadden tijdens de hittegolf van eind juli. De hittegolf is met haar recordtemperaturen zichtbaar op de onderste grafiek (rood, dag 204-207). Tijdens deze periode is de CO2-opname van de bomen merkbaar lager. Dit bewijst dat de groei van de bomen aanzienlijk werd verminderd door de hittegolf.
Hi-tech meetapparatuur steekt uit boven het Aelmoeseneiebos (foto ForNaLab)
Het opnemen van deze continue en zeer nauwkeurige gegevens werd mogelijk door het installeren van zeer precieze meetinstrumenten die toelaten de broeikasgas-uitwisseling tussen een ecosysteem en de atmosfeer. De toren zal ook meteorologische data opnemen zoals bijvoorbeeld temperatuur, windsnelheid/richting en precipitatie. Deze instrumenten zijn, zoals hierboven vermeld, bestemt voor het Kongobekken. Hiermee zou UGent/men tegen eind 2020 o.a. een beter inzicht moeten krijgen over het werkelijke CO2-opslagcapaciteit van dit regenwoudgebied, het grootste ter wereld na het Amazonegebied. Hiernaast zouden de verzamelde gegevens ook een grote troef moeten vormen voor onderzoek rond het potentieel effect van klimaatsverandering op dit biodiversiteitsrijke ecosysteem.
Natuurpunt Oosterzele organiseert zondag een ‘Nature Trail’ in het Aalmoeseneiebos. U kan kiezen tussen een hindernissenloop, wandel- of loopparcours of gewoon een glaasje komen drinken in het bos. Met de deelnameprijs en sponsoring van twee teams wil Natuurpunt nieuw natuurgebied kopen in de Gondebeekvallei. Het organiseert nog twee andere activiteiten deze maand.
Hindernissen-, loop- of wandelparcours in het Aelmoeseneiebos op zondag 5 mei
Na weken van condititie-training, workouts en proteine-shakes zijn twee expeditie-teams van Natuurpunt klaar voor een eerste challenge. Samen met jullie willen ze hun conditie testen op zondag 5 mei in het Aelmoeseneiebos.
Op deze nature trail zetten we een (voor groot en klein) hindernissenparcours van 1,8 km uit in het bos. Je kan zo veel rondes lopen als je zelf wil. De iets minder sportievelingen onder ons kunnen ook een uitgepijld traject van 8 km wandelen of joggen. Helemaal geen zin in actie? Dan kan je ook gewoon komen supporteren vanaf onze bosbar.
De opbrengst gaat volledig naar Expeditie Natuurpunt en dus naar aankoop van nieuw natuurgebied in de Gondebeekvallei. Je kan onze expeditie natuurlijk nog altijd steunen via een gift aan Team Gondebeek 1 en/of Team Gondebeek 2.
Het beheer van ons natuurgebied de Gondebeek vraagt wel wat werk. Aanplantingen, maaien van graslanden, knotten, verwijderen van exoten, onderhoud van wandelpaden … We doen het allemaal! Daarom komen we elke laatste zaterdag van de maand samen voor een werkdag.
Wil je zelf eens de handen uit de mouwen steken in het midden van de natuur! Of kom je liever gewoon eens een kijkje nemen? Het is een ideale gelegenheid om je hoofd helemaal leeg te maken. Iedereen, van klein tot groot, is welkom!
Afspraak aan de Gondebeek (ingang Neerstraat, Gontrode – zie Google Maps). We beginnen om 9u en stoppen meestal rond 14u. Ben je wat later en/of moet je vroeger vertrekken: geen probleem! Draag gepaste kledij.
Graag een seintje vooraf aan Jean-Luc (jean_luc_eggermont@hotmail.com of 0477/930 325). Zo kunnen we voor voldoende catering zorgen en je persoonlijk verwittigen mocht de werkdag niet doorgaan. Weersomstandigheden en dergelijke kunnen soms roet in het eten gooien. Lastminutewijzigingen worden ook steeds op de website weergegeven!
Uiteenzetting Aziatische hoornaar in IJzeren Hekken op 31 mei (tijdens week van de bij)
Enkele jaren geleden werd een eerste Aziatische hoornaar gespot in Frankrijk. Ondertussen is het een ware invasie bij onze Franse buren. Ook in Vlaanderen kwamen vorige zomer de eerste meldingen binnen van Aziatische hoornaars. Door de zachte winter zullen wellicht veel hoornaarkoninginnen de kans hebben gekregen om te overleven. Er wordt dan ook verwacht dat ze komende zomer overal bij ons zullen opduiken. Maar wat betekent dat voor onze eigen solitaire bijen en honingbijen? Welke natuurlijke vijand heeft de Aziatische hoornaar en hoe onderscheiden we hem van onze inheemse Europese versie? Kunnen we iets doen om de invasie van deze exoot onder controle te houden?
de Aziatische hoornaar
Van 27 mei tot 2 juni 2019 is het “De week van de bij”. Een ideale week om samen te komen rond dit voor bijen zeer belangrijke thema! Karel Schoonvaere doctoreert aan de Universiteit Gent en is verbonden aan Honeybeevalley. Hij bestudeert de Aziatische hoornaar en komt ons graag het verhaal van dit bijzondere insect uit de doeken doen.
Op 4 mei 2019 voert Werkgroep Trage Wegen Oosterzele opnieuw actie: “Doorgang voor iedereen!”. De Werkgroep vraagt daarbij aan zijn gemeentebestuur om de Baelegemscheweg open te stellen. Deze weg werd enkele maanden geleden onterecht deels afgesloten. De politie ging reeds langs bij de betrokkene en de gemeente geeft hem tot eind mei tijd om de voetweg terug open te stellen.
Soortgelijke acties vinden plaats over heel Vlaanderen om te ijveren voor de opening van trage wegen bij lokale besturen. Deze acties dienen als startsignaal voor de Dag van de Trage Weg, een actieweekend van Trage Wegen vzw dat zal plaatsvinden op 19 en 20 oktober.
De Baelegemscheweg met nr. 296 is aangeduid met de gele pijl en vertrekt vanuit de Lange Munte. Deze trage weg is een zeer oude weg middenin een veel lager traject tussen Windeke en Balegem
Trage wegen zijn paden en wegen die voorbehouden zijn aan zachte weggebruikers. Ze hebben een enorm potentieel inzake recreatie, natuur en erfgoed. Deze paden en wegjes ontstonden veelal als korte verbindingen naar het centrum of tussen woonkernen en waren lange tijd de voornaamste verbindingswegen. Nu komen ze echter vaak in verval, worden gebrekkig onderhouden of zijn niet meer toegankelijk. Zo blijven ze als noodzakelijke infrastructuur voor duurzame verplaatsing grotendeels onbenut.
Baelegemscheweg
De weg die Werkgroep Trage Wegen Oosterzele wil (her)openen, de Baelegemscheweg, is een perfect voorbeeld hiervan. Het is een zeer oude verbinding middenin een veel langer traject tussen Scheldewindeke en Balegem. Hij is een onderdeel van een langere wandelverbinding, nl. vanop Gaversesteenweg-Vagueweg-Morestraat-Baelegemscheweg-Turkenhoek-Spiegeldriesweg-Frankenbos tot Munckbos (>5 km). Sinds enkele maanden is dus een deel van deze verbinding onterecht afgesloten.
Ons bestuur krijgt tijdens de ludieke actie op zaterdag 4 mei de opdracht om de weg te (her)openen.
Vertrek marktplein Scheldewindeke 14u
Concreet nodigt de Werkgroep Trage Wegen Oosterzele buurtbewoners, betrokkenen en geïnteresseerden uit op het Marktplein van Scheldewindeke om 14u. Van daaruit zal via een wandeling van een 3-tal kilometer over trage wegen naar de geblokkeerde Baelgemscheweg gestapt worden.
Daar zullen enkele leden van de Werkgroep de historiek van het afsluiten en de reeds genomen maatregelen uit de doeken doen, met als doel de vraag voor heropening kracht bij te zetten. Ze zullen daarbij dan ook een oproep doen tot een 2e actie, met name op de Dag van de Trage Weg. Tijdens dat weekend van 19 en 20 oktober hoopt de Werkgroep, samen met het bestuur en nog veel meer aanwezigen deze “bevrijde” weg te herontdekken.
Ook in andere gemeenten komen in deze periode actiegroepen, verenigingen, organisaties en sympathisanten bijeen om een trage weg die niet toegankelijk is voor publiek, te heropenen.
Gemeente stuurt politie en eist heropening tegen 31 mei
Schepen van openbare werken Christ Meuleman meldt ons dat de politie reeds langsging en verslag opstelde. Op basis daarvan werd de betrokkene schriftelijk aangemaand om uiterlijk eind mei de voetweg terug te heropenen en het naambord van de wegel terug te plaatsen. Bij niet-naleving dreigt het dossier overgemaakt te worden aan de vrederechter.
Naast het oude voetbalveld van Landskouter, op percelen van de Kerkfabriek Sint-Anna te Bottelaere en Natuurpunt Oosterzele, heeft BOS+ 0.3 ha nieuw bos aangeplant (zie afbeelding).
Hoewel het over een kleine oppervlakte gaat, is deze verwezenlijking toch erg belangrijk voor de versterking van de aanwezige biodiversiteit. Bovendien leveren de nieuwe boompjes ook heel wat andere waardevolle diensten op zoals het afvangen van fijn stof en de opslag van CO2.
Nieuw stukje bos achter het oud voetbalveld
Op de site werden hazelaars, winterlindes, haagbeuken en ratelpopulieren aangelegd samen met een bosrand uit diverse struiken.
Het aanplanten gebeurde in meerdere keren met verschillende groepen. Zo werden op 13 januari 2019 bijvoorbeeld geboorteboompjes aangeplant ter ere van de jonge Suzan (zie foto).
Boomplantactie in het Aelmoeseneiebos (foto via UGent)
De bebossing kadert in het LEADER-project Populier van Hier, met steun van ELFPO. De boompjes werden verder ook gesponsord door Oxyplast en Radek Oborny, die geld inzamelde tijdens zijn stage bij de Europese Commissie.
