Het leven na de brand

In het 13e jaar dat Veronique en Koen in hun huis te Landskouter wonen, op vrijdag de 13e oktober, slaat het noodlot toe. Hun woning en bezittingen gaan in vlammen op. Gelukkig raakt niemand gewond. Koen vertelt over de moeilijke weken voor zijn gezin. Hij uit zijn dankbaarheid voor de grote golf van solidariteit. Hij wil u laten weten hoe het met hen gaat.

Die noodlottige vrijdagmiddag was Koen al bijna thuis van zijn werk. Op de Rooberg krijgt hij telefoon van Veronique. Ze heeft een klop gehoord in huis, er volgt hevige rookontwikkeling. Wanneer Koen arriveert komen de vlammen al uit het dak; hij kan nog twee computers uit het huis halen. De hond en 11 van de 13 katten worden met de hulp van spoorwegwerkers gered. Het gezin wordt opgevangen bij André en Erna Rogiers-Tondeleir, hun buren net over de spoorweg.

Dat weekend kunnen de De Cortes terecht bij familie in Deinze. Het gezin wordt wel gesplitst tussen de woning van de schoonouders en die van de schoonzus 4 straten verderop. Diezelfde avond worden aankopen gedaan in de Carrefour in Sint-Denijs-Westrem. Koen wordt er aangesproken door Landskouternaars die voor hen spullen aan het kopen zijn. Elsy De Wilde had intussen toestemming gevraagd om op facebook een actie op te zetten: de eerste tekenen van een massale solidariteitsgolf.

Koen De Corte (foto@ulrik.be)

Inzamelactie gigantisch succes

Het inzamelen van kleren wordt een overrompeling. Padre Renaat doet een oproep tot solidariteit via een pamflet in de brievenbussen. Elsy is die zaterdag in de weer van 5u ’s ochtends tot 7u ’s avonds. Voor de massa ingezamelde kleren wordt uiteindelijk een container gevonden. Die wordt maandag geplaatst voor de noodwoning in Scheldewindeke die het gemeentebestuur ter beschikking stelt van het gezin.

Op 22 oktober betrekt het gezin de noodwoning, na het vinden van de meest geschikte meubels uit het aanbod van de gemeenschap. Toch is Koen niet helemaal tevreden. De woning is te klein voor het gezin. Mankementen worden wel een voor een met het OCMW weggewerkt, maar het grootste probleem is de afstand naar de school in Lemberge. Het gezin zoekt nog steeds naar een geschikte huurwoning in Landskouter of Lemberge.

https://www.facebook.com/koen.decorte1/posts/1695994973765349

Diefstal

Koen komt regelmatig terug naar het door brand getroffen huis. Zo moest hij de digicorders van Telent gaan halen. Hoewel die door de brand half gesmolten zijn, eiste het bedrijf deze terug. Op dat moment doet hij een akelige ontdekking. Er is ingebroken. De palletkachel die hij in zijn werkkot had gestoken, is verdwenen, samen met een ladder en werkmateriaal. Zijn aanhangwagen is ook weg. Die wordt later door een boer in Scheldewindeke teruggevonden.

Hij stelde ook vast dat een haag, aflsuiting en zakken fruit op zijn hof waren stukgereden, wellicht door de aannemer die in opdracht van de gemeente de overgebleven dakleien van de woning kwamen verwijderen.

Nieuwbouw

De woning is verloren, maar Koen wil een nieuwe bouwen. Eerst wachten tot de bank en de verzekeringsmaatschappij het dossier verwerkt hebben. Hij kent al iemand die de afbraak wil doen, heeft een aannemer op het oog en werd ook benaderd door een architect. Toen de juffen en leraars in Lemberge aan dochter Chloë vroegen wat de familie gelukkig zou maken, antwoordde ze “ik wil mijn huis terug”.

Veronique en Koen beloven hun kinderen dat ze hun bezittingen zullen terugkrijgen. Ze vragen enkel geduld en hebben aan elkeen gevraagd wat hun prioriteit is. Winkelen is soms moeilijk. Als Koen in een speelgoed- of meubelwinkel iets herkenbaars ziet, denkt hij aan waar dat stond in het huis.

Naast de inzamelactie van burgers kon het gezin ook rekenen op steun van handelaars zoals het Zoeteke, slagerij Günther en Wendy of de melkboer uit Oosterzele. De schoonvader schreef grote ketens aan. Zo kregen ze bij Dreamland 5 boekentassen voor de kinderen, volledig gevuld met spullen. Bij een kledingketen mochten ze kiezen uit stockoverschotten.

Koen is oprecht blij met al die hulp, al blijft het aannemen altijd een beetje moeilijk. Hij is enorm dankbaar aan iedereen, in het bijzonder Elsy De Wilde. Hij had niet gedacht dat de solidariteitsactie zo’n omvang zou krijgen.

Hechtere familie

In de eerste weken na de brand wordt je geleefd, zegt Koen. Zelf is hij hartpatient en kreeg hij extra medicatie. Ieder lid van het gezin kreeg de weerslag van de brand op een ander moment. Maar uiteindelijk is de familie hechter geworden. De ouders laten hun kinderen niet meer alleen. Als Koen boodschappen doet wil hij zo snel mogelijk terug naar huis.

Share Button

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.